در این پژوهش یک زنجیره تأمین‌ چند محصولی و چهار سطحی شامل تأمین‌کنندگان (داخلی و خارجی)، سازمان‌های امدادرسان (سازمان هلال‌احمر)، نقاط تقاضا (بخش‌های مخصوص بیماران در بیمارستان) را بررسی می‌نماییم. قرارداد انعطاف‌پذیری کمیت با تعیین مقدار سفارش بین سازمان امداد و تأمین‌کننده داخلی هماهنگی را برای مدیریت موجودی در نظر می‌گیرد. به دلیل وجود کمبودهای فراوان، داشتن زمان محدود برای ساخت و نبود امکانات لازم برای ساخت انبوه و افزایش هزینه‌ها، استفاده از برون‌سپاری می‌تواند فروش مورد انتظار زنجیره را افزایش دهد و همچنین باعث امدادرسانی سریع‌تر در شرایط بحران شود. ازاین‌رو با ارائه یک مدل ریاضی برای حداقل کردن هزینه‌ها و زمان‌ها سعی داریم تا با کمترین هزینه و در سریع‌ترین زمان امدادرسانی به آسیب دیدگان انجام دهیم. با حل مدل دریافتیم از بین پارامترهای مختلف که تابع هدف به پارامتر تقاضا و ظرفیت تولیدکننده داخلی حساسیت بیشتری نسبت به سایر پارامترهای در نظر گرفته‌شده دارد که این موضوع دقت لازم برنامه ریزان این حوزه به این پارامترها را در شرایط بحران نشان می‌دهد. پرونده مقاله