مقاله حاضر با نگاهی آینده نگرانه و با نظرداشت پتانسیل تأثیر فناوری‌های نوظهور نظیر اینترنت اشیاء بر کشورهای در حال توسعه شکل گرفته و با فهم چالش های کنونی اینترنت اشیاء در ایران، الگوی خط‌مشی‌های اینترنت اشیاء در کشور را ارائه کرده است. ماهیت پژوهش حاضر، کیفی اکتشافی است؛ در مرحله داده‌یابی، از روش‌های مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه‌های نیمه ساخت یافته بهره گرفته شده است. جامعه آماری این پژوهش، خبرگان حوزه اینترنت اشیاء بوده که به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شده‌ و تا دستیابی به اشباع نظری مصاحبه ادامه یافته است. روش تحلیل مضمون، روش داده‌کاوی این پژوهش بوده است که مصاحبه‌ها در قالب 548 مضمون پایه، 56 مضمون سازمان دهنده، و13مضمون فراگیر تحلیل شد. در انتها مضامین فراگیر در قالب خط مشی های اینترنت اشیاء در ایران صورت بندی شدند. از جمله مهمترین این خط مشی‌ها عبارتند از: تشکیل و تقویت نهادهای خط‌مشی‌پژوه اینترنت اشیاء دارای صلاحیت‌های قانونی؛ زمینه سازی جهت تولید برنامه‌های کاربردی یکپارچه و گسترده توسط گرو‌ه‌های خلاق بر پایه نظارت و حمایت دولت؛ بومی سازی اینترنت اشیا با نظرداشت فرهنگ اسلامی ایرانی و تدوین قوانین و استانداردهای داخلی اینترنت اشیاء با نظرداشت استانداردهای جهانی و نظارت فعال. عمده نوآوری های نتایج این مقاله، فراتر رفتن از الزامات، و ارائه خط مشی ها و راهکارهای عملیاتی توسعه اینترنت اشیاء است. پرونده مقاله