در پژوهش حاضر، به بررسی تأثیر نوآوری باز بر پایداری زنجیره تأمین در واحدهای صنایع غذایی مشهد، پرداخته شده است. پس از شناسایی مهم ترین عوامل، که با مطالعه ادبیات و پیشینه پژوهش تهیه و توسط خبرگان تأیید گردید، تمامی متغیرها در قالب یک مدل منسجم، که در آن رابطه میان هر دو متغیر، بیانگر یک فرضیه بود، در نرم افزارSMART PLS ترسیم شد. جامعه آماری این پژوهش شامل خبرگان واحدهای صنایع غذایی مشهد بود. از روش «قاعده10» و کاملاً تصادفی، تعداد 128 نفر از خبرگان، که شامل مسئولین کنترل کیفیت واحدهای صنایع غذایی مشهد بودند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهش در اختیار این خبرگان قرار داده شد و تکمیل گردید. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری مبین این مطلب بود که، به کارگیری نوآوری باز در واحدهای صنایع غذایی مشهد، می تواند منجر به کسب مزیت رقابتی گردد. اما این تأثیر از طریق به کارگیری زنجیره تأمین پایدار، چشمگیرتر و قابل ملاحظه تر خواهد بود. چرا که نوآوری باز بر تمامی ابعاد پایداری زنجیره تأمین تأثیر بالایی داشته و این ابعاد، به جز بعد زیست محیطی، در کسب مزیت رقابتی تأثیر به سزایی دارند. بنابراین با توجه به این که امروزه دارا بودن مزیت رقابتی، لازمه بقای سازمانها است، به کارگیری فرآیند نوآوری باز، از طریق تأثیر بر پایداری زنجیره تأمین، در واحدهای صنایع غذایی مشهد، می تواند منجر به موفقیت بیشتر در کسب مزیت رقابتی گردد. پرونده مقاله