شتابدهنده های استارتاپی یک مدل حمایتی کارآفرینانه جدید هستند که سرعت رشد شرکت های نوپا را با ارائه خدمات مشاوره تخصصی، فرصت های شبکه سازی و جذب سرمایه گذاری برای کسب و کارهای مبتنی بر رشد افزایش می دهند. پس از ظهور اولین شتابدهنده استارتاپی در آمریکا در سال 2005، روند رشد شتابدهنده ها در جهان بسیار سریع بوده است. ارزیابی عملکرد جامع این شتابدهنده ها نه تنها موفقیت نسبی این مدل جدید حمایتی را روشن خواهد کرد بلکه می تواند به شتابدهنده های ایرانی در الگوبرداری از نحوه عملکرد بهترین شتابدهنده های جهان کمک کرده و کارآفرینان و استارتاپها را نیز در تشخیص و انتخاب بهترین برنامه شتابدهی یاری کنند. لذا در این مقاله، هدف ما اندازه گیری عملکرد شتابدهنده های برتر آمریکا با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها با رویکرد برنامه ریزی آرمانی می باشد. ورودی های در نظر گرفته شده عبارتند از تعداد مربی، تعداد استارتاپها، مبلغ سرمایه گذاری در هر استارتاپ و در کل استارتاپها، و سهام شتابدهنده در هر استارتاپ. خروجی ها نیز شامل تعداد خروج، رقم مجموع خروج و افزایش سرمایه گذاری می باشد. نتایج نهائی و مقایسه آن با پروژه رتبه بندی شتابدهنده های استارتاپی (SARP)به عنوان تنها ارزیابی انجام شده از عملکرد شتابدهنده ها در جهان، نشان دهنده اختلافات بسیاری است که اغلب نشات گرفته از این است که پروژه SARP صرفا با در نظر گرفتن خروجی شتابدهنده را رتبه بندی می کند ولی ما با استفاده از روش DEA کارائی یعنی نسبت خروجی به ورودی را به عنوان معیار ارزیابی در نظر گرفته ایم. پرونده مقاله