پژوهش حاضر با هدف ارائه الگویی پیرامون تعدیل کارکنان در سازمان های محلی (نوعی مطالعه موردی در شهرداری های استان اصفهان) و بررسی تأثیر پذیری تعدیل کارکنان و ابعاد آن از عوامل ساختاری، رفتاری و فردی صورت پذیرفته است. روش انجام این تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است روش گردآوری اطلاعات، به صورت آمیخته (کمی و کیفی) می باشد جامعه آماری پژوهش در مرحله اول (رویکرد کیفی) 22 نفر از صاحب نظران و خبرگان که دارای اطلاعات مناسبی پیرامون موضوع تعدیل کارکنان هستند، می باشد که با بکارگیری چند دور روش دلفی و استفاده از منطق فازی برای ایجاد همگرایی بالاتر میان نظرات کارشناسان، الگویی پیرامون تعدیل کارکنان و عوامل اثر گذار بر تعدیل، طراحی گردید. سپس در بخش کمی، جهت آزمون الگوی مذکور، پرسشنامه ای طراحی و پس از بررسی اعتبار پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، در اختیار تعدادی از مدیران که با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالیِ قضاوتی از میان مدیران دوایر و واحدهای شهرداری های استان اصفهان انتخاب گردیده بودند، قرار گرفت. با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری روابط بین عناصر مدل بررسی شد. یافته های پژوهش نشان داد که فرضیه ها مورد تأیید قرار گرفته و تأثیر عوامل فردی، رفتاری و ساختاری بر تعدیل، تأثیر متقابل عوامل رفتاری و ساختاری بر یکدیگر و همچنین تأثیر عوامل فردی بر عوامل ساختاری و رفتاری، مستقیم و معنادار می باشد. در این راستا شهرداری ها می توانند با در نظر گرفتن شاخص های ذکر شده برای ابعادِ سه عاملِ مطرح در این پژوهش، تصمیماتی منطقی و کارشناسی شده پیرامون زمان تعدیل، واحد و یا افراد تعدیل شونده و منابع مؤثر در تعدیل، اتخاذ نمایند. پرونده مقاله