علیرغم اهمیت توسعه صنایع پایین‌دستی پتروشیمی، تاکنون بخش عمده‌ای از صادرات کشور در بخش صنایع پتروشیمی به مواد خام و نیمه‌صنعتی محدود بوده است که این امر به دلیل عدم توانمندی در کسب تکنولوژی مناسب در صنایع پایین‌دستی است. انتقال تکنولوژی یکی از مهم‌ترین روش‌های میانبر جهت اکتساب و توسعه تکنولوژی‌های این صنایع می‌باشد اما یکی از مهم‌ترین چالش‌های موجود، آشنایی اندک مدیران با فرآیند انتقال تکنولوژی و توانایی‌های موردنیاز آن است. این پژوهش باهدف شناسایی و اولویت‌بندی توانایی‌های تأثیرگذار در موفقیت فرآیند انتقال تکنولوژی در صنایع پایین‌دستی پتروشیمی شکل‌گرفته و بدین منظور از روش ترکیبی معادلات ساختاری و فرآیند تحلیل شبکه ای بهره برده شده است. در این راستا، روایی محتوایی توسط فرم‌های CVR وCVI مورد تائید قرارگرفته و پرسشنامه نهایی توسط سیستم پرس‌لاین بین جامعه آماری توزیع و گردآوری شد و جهت بررسی صحت مدل نظری پژوهش، از تحلیل عاملی با مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزارAMOS استفاده گردید. نتایج این مرحله از پژوهش حاکی از آن است که 82 شاخص در 8 عامل توانایی بر موفقیت فرآیند انتقال تکنولوژی در صنایع پایین‌دستی پتروشیمی تأثیرگذار هستند و میزان تأثیرگذاری هر 8 عامل توانایی در سطح معنا‌دار می‌باشد. از سوی دیگر اولویت‌بندی توانایی‌های تأثیرگذار بر موفقیت فرآیند انتقال تکنولوژی، با فرآیند تحلیل شبکه‌ای و نرم‌افزارSuper Decisions انجام گردید که نتایج نشان‌دهنده آن است که توانایی‌های اشاعه تکنولوژی در اولویت اول اهمیت قرار دارد و توانایی‌های انطباق تکنولوژی و نیز توانایی‌های توسعه و بهبود در اولویت‌های دوم و سوم اهمیت قرار گرفتند. پرونده مقاله