این مقاله حاصل پژوهشی است که با هدف طراحی الگوی دیده‌بانی منابع انسانی با تاکید بر الزامات و چالش‌های پیاده سازی آن در ستاد وزارت جهاد کشاورزی انجام شد. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش‌های توسعه‌ایی قرار داشت که با رویکرد کیفی و کمّی اجراء شد. به منظور دستیابی به هدف فوق، پس از مطالعه پیشینه موضوع، در ابتدا با مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته و عمیق با خبرگان، ابعاد و مولفه‌های الزامات و چالش‌های مورد نیاز برای طراحی مدل بر اساس نظریه سیستمی مشخص شد و در ادامه بمنظور تائید مدل طراحی شده از روش کمی با استفاده از روش تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد. نمونه‌ها در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند به تعداد بیست نفر و در بخش کمّی به تعداد دویست نفر با معیار انتخاب نو ع و میزان تحصیلات مرتبط با منابع انسانی، حداقل ده سال سابقه کار در حوزه منابع انسانی و آشنایی با ساختار و تشکیلات انتخاب شدند، سپس با استفاده از نرم افزار MAXQDA 2018 مولفه‌های حاصل از مصاحبه استخراج گردید. نتایج حاصل از خروجی نرم افزار MAXQDA نشان دهنده آن بود که از میان هشتاد و سه مولفه احصاء شده اولیه، هشتاد و یک مولفه در مراحل ورود، فرآیند، خروج، نتایج و تاثیرات مورد تائید قرار گرفت و به منظور اعتبار‌یابی یافته‌های حاصل از مصاحبه از روائی تئوریکی ماکسول و روش لینکلن و گوبا در بخش کیفی استفاده گردید، همچنین پایایی داده‌های حاصل از مصاحبه به روش ضریب پایایی هولستی مقدار 0.97گزارش شد. همچنین برای ارزیابی تناسب داده جهت انجام تحلیل عاملی تائیدی آزمون KMO محاسبه شده معادل 0.712 وکای اسکوئر 8634 با درجه آزادی 16599 و ضریب آلفای 0.001 تناسب داده‌ها برای انجام تحلیل عاملی تائیدی مورد تائید قرار‌گرفت. نتایج آزمون تحلیل عاملی تائیدی سنجش معیارهای ارزیابی برازش مدل اندازه گیری بار عاملی مولفه‌ها بزرگتر از 0.7 و معیارهای ارزیابی برازش مدل ساختاری با T.value بالاتر از 1.96 در سطح معنی‌داری 0.05 و معیار R.square بالاتر از 0.67 نشان از تائید 81 مولفه احصائی در روش‌کیفی دارد. پرونده مقاله

در سالهای اخیر استفاده از مدیریت استراتژیک در حوزه های مختلف و از جمله منابع انسانی اقبال گسترده ای داشته و سازمانها تلاش می نمایند با شناسایی آینده مطلوب مورد نظر و تمرکز برآن ، زمینه تحقق اهداف خود را فراهم آورند. از این حیث هدف این پژوهش طراحی مدل تدوین استراتژی های منابع انسانی در سطح بانک های خصوصی کشور با روش تحقیق آمیخته بوده است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل کلیه منابع و اسناد قابل دسترس به تعداد 278 مورد بود که با روش فرا ترکیب سیستماتیک تعداد 141 منبع انتخاب شد. شرکت کنندگان در بخش کمی شامل مطلعان کلیدی بانک های خصوصی کشور به تعداد402 نفر بود که بر مبنای جدول مورگان تعداد 196 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. در بخش کیفی با رویکرد اکتشافی ، اسناد و مدارک در چارچوب روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفت و برای گردآوری اطلاعات در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ 87/. بود؛ استفاده شد. نتایج بدست آمده از سوال اول تحقیق ، شناسایی 817 گزاره کلیدی، 32 مضمون پایه ، 17 مضمون سازنده و 7 تم اصلی شامل "بینش استراتژیک ، تحلیل گری استراتژیک، تصمیم گیری بهنگام، فرهنگ استراتژیک ، رهبری استراتژیک، مدیریت استراتژیک دانش و پایش استراتژیک " بود. که برای اعتبارسنجی آنها از تحلیل عاملی تائیدی و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج بدست آمده پس از حذف مسیر های غیر معنی دار ، بیانگر RMSEA ( 0.052) ، NFI,CFI, GFI (0.09) و خی دو به درجه آزادی 3.14 است که حاکی از برازش مطلوب و انطباق مدل مفهومي پژوهش و داده هاي مشاهده شده است. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر شناسایی موانع و چالش های موفقیت مربیگری مدیران در صنعت پتروشیمی می باشد که بدین منظور از روش پژوهش ترکیبی استفاده شده است. در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون از طریق مرور ادبیات و نظریه ها باعث استخراج پرسشنامه ای با 40 گویه شد و جهت آزمون آن از روش تحلیل عاملی مرتبه سوم با رویکرد حداقل مجذورات جزئی استفاده شد. جامعه آماری 167 نفر از مدیران، معاونین و روسای پتروشیمی بودند که 116 نفر از آنان با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SMARTPLS استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی مرتبه سوم نشان داد که ضعف مهارت ارتباطی و حل مسئله، ضعف مهارت ارائه بازخورد، سبک مدیریتی نامناسب، عدم تدوین اهداف واقع بینانه و پایبندی به آن، رفتارها و نگرش نامناسب مربی، تمایل متربی به سبک دستوری، عدم اعتماد به مربیان، فقدان انگیزه متربی، فرهنگ سازمانی نامناسب و فقدان آگاهی، ضعف ساختاری و عدم حمایت مدیران ارشد، سیستم های حمایتی نامناسب مدیریت منابع انسانی و حامی نبودن فرهنگ ملی می توانند به عنوان موانع موفقیت مربیگری مدیران در صنایع پتروشیمی در نظر گرفته شوند. علاوه براین نتایج نشان داد که موانع مرتبط با مربی (91/0)، موانع درون سازمانی (81/0)، موانع برون سازمانی (68/0) و موانع مرتبط با متربی (55/0) به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تأثیر بر موفقیت مربیگری مدیران هستند. نتيجه نهايي اينكه مدل آزمون شده موانع موفقیت مربیگری مدیران، از روايي و پايايي مناسبي برخوردار است و مي تواند در صنعت پتروشیمی مورد استفاده قرار گيرد. پرونده مقاله