پديده‌ي سالمندي بر اندازه و تركيب نيروي كار ( كه نقش مهمّي در رشد اقتصادي کشورها دارد)، تأثير مي‌گذارد. كشورهاي با نرخ باروري پايين يا رو به كاهش، با افزايش بسيار كم يا حتّي ممکن است با كاهش عرضه‌ي نيروي كار مواجه باشند. كاهش تعداد شاغلا‌ن ممكن است اثرهاي منفي بر رشد اقتصادي و تأمين رفاه همگاني در سطح كلا‌ن داشته باشد. در سطح بنگاه ها نیز این موضوع در جنبه های مختلفی ازجمله افزایش هزینه های بیمه درمانی و غیبت از محل کار تا افزایش هزینه های دستمزد و همچنین رشد نرخ جدا شدن از سازمان و دانش از دست رفته خود را نشان می دهد. در این مقاله ابتدا به بررسی روند ترکیب سنی نیروی کار در ایران پرداخته می شود. سپس با بررسی اثرات این موضوع بر عملکرد بنگاه ها، با استفاده از منطق مدل کارت امتیازی متوازن و ترسیم روابط پویای اجزای آن، به بررسی اثرات این تغییرات پرداخته و به ارائه یک رویکرد استراتژیک در برنامه ریزی منابع انسانی شاغل سازمان با عنایت ویژه به ترکیب سنی نیروهای انسانی می پردازیم. پرونده مقاله