امروزه عرصه رقابت سازمانها را مجبور به استفاده از مدیریت دانش و سرمایه فکری کرده است. به گونه ای که اقتصاد کنونی مزیت رقابتی شرکتها بر پایه دارایی نامشهود و سرمایه فکری گردیده و با برقراری ارتباطات مناسب با مشتریان و کسب تجربه لازم در این مسیر وبا اتکا به دانش و تکنیکهای سازمانی و مهارتهای تخصصی این امر را محقق می گردد. زمانی که شرکتها از اقتصاد صنعتی به سمت اقتصاد دانشی حرکت می کنند با چالشهای بزرگی مانند پویایی و عدم اطمینان و پیچیدگی رو به رو هستند لذا دراین شرایط نیاز به آگاهی بیشتر در مورد سرمایه فکری و کنترل آنی آن فزونی می اید، این موضوع باعث شده است که شرکتها دارایی نا مشهود خود را شناسایی و مدیریت کنند. در این تحقیق تاثیر فرآیندهای مدیریت دانش بر اجزای سرمایه فکری در مرکز دانش بنیان مورد سنجش قرار گرفت، نتایج حاصل از تایید عاملی دراین تحقیق نشان داد که تسهیم و مبادله دانش تاثیر معناداری بر سرمایه انسانی نداشته و اکتساب دانش تاثیر معناداری بر سرمایه ساختاری نداردو نیز مشاهده گردید که سایر فرآیندهای مدیریت دانش تاثیر معناداری بر اجزای سرمایه فکری داشته و برای بارور کردن سرمایه فکری می توان از فرآیندهای دانش و تغییر در ابعاد آن استفاده نمود. پرونده مقاله