با استفاده از اصول آنتروپومتري در طراحي، اين امكان وجود دارد كه افراد گوناگون با ابعاد بدني متفاوت، آسايش و راحتي جسماني خود را هنگام كار در ايستگاه كار بازيابند. بدون در نظر گرفتن اين اصول در طراحي ایستگاه‌های كار، فرد ممكن است هنگام انجام وظيفه، وضعيت بدني نامناسب داشته باشد، كه می‌تواند به خستگي، كاهش بهره‌وري و گاهي آسیب‌های بدني منجر شود. در اين تحقيق سعی شـده اسـت با توجه به الزامات سیستم مدیریت کیفیت به ارائه یک مدل ساختاری در زمینه تأثیرگذاری جنبه های مختـلف عوامل آنتروپومتري شـامل مناسب بودن لوازم كار، فضا براي پاها، موقعيت صفحه نمايش دستگاه، مناسب بودن ميز كار و مناسب بودن صندلي بر نظام کیفیت و بهره وری پرداخته شود. به اين ترتيب 100 نفر از مهندسان و سركارگران كارخانجات واگن سازي شهرستان زرند به سوالات پرسشنامه هاي براي سنجش ميزان آنتروپومتري و اجراي سيستم مديريت كيفيت جامع پاسخ دادند و سپس با استفاده از استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و ضرایب β استاندارد شده در مدل نهايي با توجه به میزان این ضرایب از بزرگ به کوچک اولویت بندی عوامل اثرگذار مشخص گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد ضمن این که اثر كلي آنتروپومتري بر سيستم مديريت كيفيت 662/0 مي‌باشد، از بین عوامل تأثیرگذار آنتروپومتري، مناسب بودن ميز كار، بیشترین تأثیر را بر اجرای سیستم مدیریت کیفیت جامع دارد. پرونده مقاله