چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر توانبخشی شناختی کنترل مهاری بر دو کارکرد اجرایی گرم: خطرپذیری، و درک زمان، در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 30 دانشآمو چکیده کامل
چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر توانبخشی شناختی کنترل مهاری بر دو کارکرد اجرایی گرم: خطرپذیری، و درک زمان، در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 30 دانشآموز دختر و پسر ۷ تا ۱2 سال مقطع ابتدایی که در سال تحصیلی 1401-1400 در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند و تشخیص اختلال نقص توجه/ بیشفعالی را داشتند با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای جمعآوری دادهها، از پرسشنامه اسنپ IV، تکلیف رایانهای سنجش خطرپذیری بارت (BART)، و تکلیف رایانهای بازتولید زمان استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل دادهها روش تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر به کار رفت. نتایج نشان دادند که در عملکرد گروه آزمایش و گروه کنترل در مؤلفة خطرپذیری و در تکلیف فواصل زمانی بلند مدت از مولفة درک زمان، تفاوت وجود دارد (05/0P<) اما در تکلیف فواصل زمانی کوتاه مدت، بین دو گروه تفاوت معنادار مشاهده نشد. در مجموع چنین بهدست آمد که تکالیف رایانهای ساختاریافته با هدف تقویت مهار تداخل و پاسخ، در دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی، به بهبود دو کارکرد اجرایی گرم یعنی خطرپذیری و درک زمان (فواصل زمانی بلندمدت) کمک میکند.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحوارهدرمانی بر سبکهای خوردن و ذهنیتهای طرحوارهای کارآمد در افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری انجام شد. طرح پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با ساختار تک آزمودنی از نوع ABA بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بود بر کلیه زنان چاق مبتلا به اختلال چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحوارهدرمانی بر سبکهای خوردن و ذهنیتهای طرحوارهای کارآمد در افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری انجام شد. طرح پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با ساختار تک آزمودنی از نوع ABA بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بود بر کلیه زنان چاق مبتلا به اختلال پرخوری که در سالهای 1400-1399 به یک کلینیک لاغری شهر تهران مراجعه کرده بودند. از جامعه آماری پژوهش، با توجه به ملاکهای ورود به پژوهش و خروج از آن، هشت نفر انتخاب شدند. ابزارهای جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه سبکهای خوردن داچ (DEBQ)، پرسشنامه ذهنیتهای طرحواره یانگ (SMQ)، و مصاحبه نیمهساختاریافته بود. طرحوارهدرمانی در قالب 20 جلسه 90 دقیقهای گروهی، و 4 جلسه تکمیلی انفرادی 45 دقیقهای اجرا شد. شرکتکنندگان، 3 بار در مرحله خط پایه، و 10 بار در مرحله مداخله ارزیابی قرار شدند. و 8 هفته پس از مداخله، هر 2 هفته یکبار، بهوسیله ابزار اندازهگیری مورد پیگیری قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها ابتدا نمرههای شرکتکنندگان بهصورت انفرادی طی سه مرحلة خط پایه، ده مرحلة مداخله، و چهار مرحلة پیگیری جمعآوری گردید و در ادامه با استفاده از نمودار روند نمرههای شرکتکنندگان در مراحل مختلف خط پایه، مداخله، و پیگیری، مورد تحلیل دیداری قرار گرفت. سپس با استفاده از شاخصهای اندازة اثر، درصد دادههای ناهمپوش (PND)، درصد بهبودی و شاخص تغییرات معتبر (RCI)، میزان اثربخشی درمان تعیین گردید. یافتهها نشان داد که نمرههای ذهنیتهای کارآمدِ؛ کودک شاد، و بزرگسال سالم در مرحلة مداخله نسبتِ به مرحلة خط پایه در مورد بیشتر شرکتکنندگان دارای روند صعودی و افزایشی و معنادار بود. نمرههای سبکهای خوردن هیجانی در مورد همة افراد و سبکهای خوردن بیرونی و بازداریشده نیز در مورد اکثر افراد، سیر نزولی و کاهشی داشت و معنادار بود. همچنین نمرههای شاخص RCI حاکی از ثبات نتایج طرحوارهدرمانی در مرحله پیگیری بود.
پرونده مقاله
رایمگ
سامانه رایمگ تمامی فرآیندهای دریافت، ارزیابی و داوری، ویراستاری، صفحهآرایی و انتشار الکترونیکی نشریات علمی را به انجام میرساند