این مقاله به بررسی ارتباط بین گرایش شرکت (گرایش کارآفرینانه و گرایش بازار)، سیستم های کنترل داخلی و توسعه محصول جدید می پردازد . گرایش کارآفرینی به شرکتها کمک می کند تا کنترل شخصی داشته باشند و در نتیجه بهبود بزرگ را در فعالیتهای توسعه محصول جدید ارتقا میدهد. از سوی دیگرگرایش بازار بر کنترل خروجی بیشتر از کنترل شخصی برای توسعه محصول جدید تاکید می کند. مدیران در شرکتهایی که بر کنترل های خروجی تاکید می کنند بر اساس معیارهای مالی عینی ارزیابی و پاداش داده می شوند . کنترلهای شخصی بجای اهداف مالی کوتاه مدت بر اهداف مالی بلند مدت تاکید می کند . به‌طور‌کلی، کنترل شخصی به زمان بیشتر و هزینه‌ی هماهنگی بالاتر نسبت به کنترل خروجی نیاز دارد. در دهه‌های اخیر، شرکت‌ها به محصولات جدید، به عنوان منبع مزیت رقابتی و ابزار پیشی‌گرفتن از رقبا می‌نگرند. برخی پژوهش‌های بازاریابی، روابطی میان گرایش بازار و توسعه محصول جدید یافته اند . هدف گرایش بازار راضی کردن نیازهای بازارهای فعلی است بجای توسعه محصولاتی که نیازهای جدید در حال ظهور را هدف قرار میدهد . برخی محققان گرایش بازار را نقد می کنند به پیشنهاد آنها گرایش کارافرینانه باید جایگزین گرایش بازار گردد. بیشتر تحقیقات روی یک گرایش تمرکز می کنند از طرف دیگر آنها نقش سیستم های کنترل داخلی را به عنوان یک متغیر میانجی نادیده می گیرند بنابر این ما این موضوع را به طور کامل بررسی میکنیم . این مطالعه از لحاظ متدولوزی همبستگی – توصیفی است . پرونده مقاله