انتشارفناوري به عنوان يکي ازمهمترين پيش نيازها و عوامل اصلي موفقيت برنامه‌هاي توسعه اقتصادي کشور‌هاي درحال توسعه محسوب مي‌گردد. يک نوآوري فناورانه يک ايده جديد يا يک سيستم جديد وقتي موفق قلمداد مي‌شود که از طرف کاربران پذيرفته و از طريق جامعه کاربران منتشر و پخش گردد. در اين مقاله تعريف ارائه شده توسط سازمان توسعه و همکاري اقتصادي براي انتشار فناوري مورد توجه است . انتشار فناوري، به مفهوم پذيرش گسترده فناوري به وسيله کاربراني غير از مخترع اوليه، براي توليد درآمد، رشد اقتصادي و بازگشت هزينه‌هاي تحقيق و توسعه است. در يک طبقه بندي سه گانه برنامه‌هاي انتشار فناوري در سطوح 1) ارتقاء پذيرش و انطباق 2)افزايش ظرفيت گيرندگي فناورانه 3)ايجاد ظرفيت نوآوري در کشور ترکيه،که يکي ازاعضاي OECD مي باشد، مورد بررسي قرار مي گيرند . پرونده مقاله