زنان، در طول تاریخ از موقعیت مطلوب و شان بالایی برخوردار نبوده و غالبا مورد بی مهری و ظلم و ستم واقع می شدند، اما با رشد روز افزون آگاهی های بشر و پیشرفت سریع علوم انسانی و اجتماعی، این پرسش مطرح شد که جایگاه واقعی زنان در جامعه و خانواده کدام است. در عصر حاضر شناخت شخصیت زن از دیدگاه اسلام، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زن در جامعه‌ي اسلامي و در نتيجه‌ي تربيت مكتب والاي اسلام، ضمن بازيافتن مقام والاي خويش در كانون گرم خانواده به تربيت و پرورش انسان‌هاي متدين و تلاشگر می پردازد. در این راستا تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش فرهنگ اسلامی بر توسعه یافتگی شخصیت زن و خانواده انجام شده است. تحقیق حاضر در شمار مطالعات کاربردی قرار دارد. روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع پیمایشی است. زنان در طول تاریخ در عرصه‌هاي مختلف با شايستگي‌، ارزش خويش را به اثبات رسانده و ثابت كرده است. معارف و الگوهای حیات بخش اسلام اگر چه در مسیر احیای شخصیت و جایگاه زنان تاثیرات زیادی داشته و دارد، ولی بسیاری از حقایق در پس ابرهای جهل و خرافه پنهان مانده و جامعه زنان هنوز نتوانسته اند آن چنان که باید از فرهنگ اسلامی بهره مند گردند. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که فرهنگ اسلامی تا حدود زیادی برتوسعه یافتگی شخصیت زن و خانواده تاثیر داشته است. پرونده مقاله

از اوايل دهه هفتاد ميلادی توجه به نقش زن در توسعه ي جوامع و توانمندسازی زنان در ابعاد مختلف توسعه و مسأله رفع عقب ماندگی های اجتماعی، سياسی و فرهنگی به عنوان يک اولويت در سطح جهانی پذيرفته شد. بر اساس يافته های مربوط به شاخص های بهداشتی، آموزشی، مشارکت اجتماعی و حضور تعيين کننده سياسی، زنان ايرانی در شرايطی به مراتب بهتر نسبت به اغلب کشورهای در حال توسعه ي منطقه ای و اسلامی قرار دارند. اما واقعيت آن است که زنان ايرانی هنوز برای رسيدن به جايگاه حقيقی خود راه درازی را پيش رو دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تطبیقی وضعیت زنان ایران (توسعه بالا)، با کشورهای توسعه خیلی بالا بر اساس شاخص‌های توسعه انسانی یونسکو انجام شد. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به اسناد معتبر و گزارش‌های توسعه انسانی سازمان ملل، به مقایسه شاخص توسعه انسانی ایران با کشورهای توسعه خیلی بالا در یک دوره 10 ساله از سال (2006-2016) پرداخته است. اين بررسي شامل موارد: رتبه هر کشور و ميزان سه شاخص اصلی براي محاسبه شاخص توسعه انساني (اميد به زندگي در بدو تولد، نسبت باسوادي در بزرگسالان، نسبت ناخالص ثبت نام و استاندارد زندگي با GDP سرانه یا درآمد) در هريک از کشورها بود. نمونه گيري به صورت هدفمند انجام شد در واقع تعدادي از کشورها با شاخص توسعه انساني خیلی بالاتر از ايران انتخاب شدند. یافته‌ها حاصل از این تحقیق نشان داد که بین میزان باسوادی، امید به زندگی و درآمد سرانه زنان ایران و زنان کشورهای توسعه خیلی بالا تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که وضعیت زنان ایرانی در مقایسه با زنان کشورهای دارای توسعه خیلی بالا، ضعیف است که این خود نیازمند برنامه ریزی های دقیق برای ارتقاء شاخص توسعه انسانی در بین زنان ایرانی است. پرونده مقاله