گردشگری یکی از بزرگترین و سریع ترین صنایع در حال رشد است. در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه، گردشگری، ابزار قابل دوام و مناسب برای افزایش فعالیت های اقتصادی مناطق محلی فرض شده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی باورهای جامعه روستایی درخصوص اثرات توسعۀ گردشگری روستایی در روستای فش شهرستان کنگاور بوده است. جمعیت این مطالعه، اهالی روستای فش هستند (1925 نفر) که با استفاده از نمونه گیری تصادفی سیستماتیک، 225 نفر برآورد گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش‏نامه است که روایی صوری آن را جمعی از متخصصان تأیید کردند و برای بررسی پایایی آن نیز آزمون راهنما اجرا شد. نتایج تحلیل عاملی نشان می‏دهد که اثرات توسعۀ گردشگری روستایی در سه عامل فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی جای گرفتند. همچنین، میانگین باور جامعۀ روستایی نسبت به اثرات اجتماعی و اقتصادی توسعۀ گردشگری از حد مطلوب بیشتر است. یکی از پیامدهای منفی توسعۀ گردشگری روستایی به باور جامعۀ روستایی این است که برخی از گردشگران باعث آسیب رساندن به محیط طبیعی شده اند که در این زمینه می توان پیشنهاد نمود که با ایجاد تیم های مردمی ناظر محیط زیست یا ناظر گردشگری با این معضل مقابله نمود؛ تا به این روش خود مردم محلی نیز در حفظ و مدیریت محیط زیست منطقه مشارکت فعال داشته باشند. پرونده مقاله