توده‌های نفوذي بازیک جنوب شهرستان گرمی به سن ائوسن بالايي-الیگوسن به‌صورت استوك در میان گدازه‌های بازالتی ائوسن رخنمون دارند. توده‌های نفوذی گابرویی مورد مطالعه دارای بافت گرانولار و حاوی کانی‌های پلاژيوكلاز، پيروكسن و در مقادیر کمتر الیوین، آمفیبول قهوه‌ای، بيوتيت و به‌ندرت آلکالی فلدسپار می‌باشند. پیروکسن‌ها از نوع اوژیت هستند، پلاژیوکلازها ترکیب لابرادوریت و آمفیبول‌ها ترکیب پارگازیتی دارند. آمفیبول‌های مورد مطالعه با مقادیر Na+K)A ) ≤ 5/0 از 57/0 تا 99/0 و AlIV با مقادیر 61/1 تا 97/1 اتم در ساختار کانی‌ها نشانگر تشکیل آن‌ها از یک ماگمای ساب آلکالن می‌باشد. بر اساس نتایج دما- فشارسنجی، آمفیبول‌ها در دمای بین 750 تا 885 درجه سانتی‌گراد و ميانگين فشار 96/5 تا 36/8 کیلو بار، معادل عمق 5/18 تا 9/25 کیلومتر تشکیل شده‌اند. همچنین دماسنجی به روش زوج کانی آمفیبول‌ و پلاژیوکلازهای همزیست نشانگر دمای 758 تا 865 می‌باشد. ترکیب شیمیایی بلورهای آمفيبول با نسبت Fe2+/(Fe2++Mg) از 11/0 تا 32/0، Fe+ 3 با مقادیر 00/0 تا 17/1 اتم در فرمول ساختاری گویای فوگاسيته بالای اکسیژن از 34/6- تا 83/5- و میزان آب 09/3 تا 16/4 درصد در نمونه‌های مورد مطالعه است. شیمی بلورهای آمفیبول‌ نشانگر تشکیل از ماگمای ساب آلکالن مرتبط با جایگاه ژئودینامیکی وابسته به محیط فرورانش است. پرونده مقاله