<p>پژوهش حاضر تأثیر یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش&zwnj;آموزان دختر در درس قرآن کلاس&zwnj;های چندپایه را موردبررسی قرارداد. روش پژوهش، نیمه&zwnj;آزمایشی و از نوع پیش&zwnj;آزمون_ پس&zwnj;آزمون با گروه کنترل بود. برای اندازه&zwnj;گیری متغیرها از پرسش&zwnj;نامه خودکارآمدی اجتماعی Ladd&amp;Wheeler (1982) و آزمون پیشرفت تحصیلی استفاده شد. به&zwnj;منظور اجرای طرح پژوهش از میان مدارس چند پایه، دو کلاس به روش نمونه&zwnj;گیری در دسترس انتخاب و به&zwnj; عنوان گروه آزمایش (n=15) و گروه گواه (n=15) در نظر گرفته شد. آزمون پیشرفت تحصیلی و پرسش&zwnj;نامه خودکارآمدی اجتماعی به&zwnj;منزلة پیش&zwnj;آزمون برای هر دو گروه انجام شد. گروه آزمایش در 15 جلسه (45 دقیقه) درس قرآن را به&zwnj;صورت مشارکتی، آموزش دیدند، اما گروه گواه در طول مدت اجرا، به روش رایج آموزش دیدند. بعد از پایان دوره آموزش، از هر دو گروه پس&zwnj;آزمون به عمل آمد. داده&zwnj;ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه&zwnj;وتحلیل قرار گرفت. نتایج، برتری معنادار گروه آزمایش را در پیشرفت تحصیلی درس قرآن نشان داد، ولی در زمینة خودکارآمدی اجتماعی، تفاوت معناداری بین گروه&zwnj;ها مشاهده نشد.</p> پرونده مقاله