-
مقاله
1 - دررفتگی کشکک در سگ هاالتیام , شماره 18 , سال 10 , بهار-تابستان 1402دررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. د چکیده کاملدررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. دررفتگی کشکک بر اساس شدت تغییرات اتفاق افتاده، به 4 گرید مختلف تقسیم بندی می شود. دررفتگی کشکک یک اختلال مادرزادی یا وابسته به رشد است، اما می تواند بطور ثانویه در اثر ضربه ( که منجر به پاره شدن یا کش آمدن کپسول مفصل و بافت های اطرافی و بی ثباتی رانی-کشککی حاصله) نیز رخ بدهد. تشخیص بر اساس شواهد بالینی بی ثباتی کشکک است، اما تصویربرداری تشخیصی نیز برای بررسی میزان بدشکلی های استخوانی و همچنین تعیین مناسب ترین روش درمان نیاز است. علائم بالینی می تواند از یک سگ تا سگ دیگر تفاوت داشته باشد و صرفا تا حدودی مرتبط با میزان بد شکلی های استخوانی همزمان می باشد. لنگش می تواند پیوسته یا متناوب باشد. درمان جراحی شامل تکنیک هایی است که در بافت نرم و بافت استخوانی قابل انجام می باشد، اما در بیشتر کیس ها ترکیبی از هر دو روش برای اصلاح دررفتگی بکار برده می گردد. نرخ مشکلات بعد از عمل معمولا پایین است و از جمله متداول ترین مشکلات بعد از عمل دررفتگی مجدد و همچنین مشکلات مربوط به ایمپلنت می باشد. پیش آگهی درمان بطور کلی مطلوب است و در عمده بیماران، بعد از عمل، اندام به فعالیت طبیعی خود باز میگردد. این مقاله به توصیف دررفتگی کشکک در سگ ها، شامل تظاهر بالینی، تشخیص و گزینه های درمانی موجود می پردازد. پرونده مقاله -
مقاله
2 - مقاله کوتاه: روند ترمیم ضایعات استخوانی و شکستگی به همراه روشها و درمان مؤثر بر آنالتیام , شماره 18 , سال 10 , بهار-تابستان 1402ترمیم شکستگی شامل تکثیر و تمایز چندین نوع بافت در یک توالی و به دنبال آن بازسازی است. همه این فرایندها ممکن است تحتتأثیر داروها قرار گیرند. برخی داروها میتوانند روی تکثیر بافت کالوس اولیه، برخی دیگر بر تمایز سلولهای غضروفی یا استئوبلاست، تشکیل مویرگها، حساسیت به ورو چکیده کاملترمیم شکستگی شامل تکثیر و تمایز چندین نوع بافت در یک توالی و به دنبال آن بازسازی است. همه این فرایندها ممکن است تحتتأثیر داروها قرار گیرند. برخی داروها میتوانند روی تکثیر بافت کالوس اولیه، برخی دیگر بر تمایز سلولهای غضروفی یا استئوبلاست، تشکیل مویرگها، حساسیت به ورودی مکانیکی و غیره تأثیر بگذارد؛ بنابراین موضوع داروها و ترمیم شکستگی نهتنها شامل داروشناسی و ارتوپدی میشود، بلکه دامنه وسیعی را نیز شامل میشود. گامهای ترمیم استخوانی بعد از آسیب استخوانی شامل: گام اول مرحله تورم، گام دوم ترمیم استخوان اولیه (طی 4 تا 21 روز بعد، دور استخوان شکسته کال ایجاد میشود. این مرحله، مادهای به اسم کلاژن بهتدریج جای لخته خون را میگیرد)، گام سوم ترمیم استخوان ثانویه (تقریباً دو هفته بعد از شکستگی، سلولهایی به اسم استئوبلاست دستبهکار میشوند. این سلولها باعث جوشخوردن استخوان جدید میشوند و مواد معدنی موردنیاز برای استحکام استخوان را تأمین میکنند) و گام چهارم مرحله بازسازی (این مرحله سلولهایی به نام استئوکلاست تغییر و تعدیل موردنیاز را انجام میدهند. این سلولها هر استخوان اضافهای را که در این مرحله ترمیم شکلگرفته تجزیه میکنند تا شکل استخوان به حالت عادی برگردد). امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگیها، سرعتبخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصههای استخوانی از پیوند استخوانی خودی یا غیر خودی استفاده میشود. استخوان پیوندی خودی علاوه بر مواد تحریککننده التیام، حاوی سلولهایی است که واکنشهای ایمنی را تحریک نمیکند و باعث انتقال بیماریهای مسری نمیشود. در حال حاضر باتوجهبه مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل برای استفاده از پیوند استخوانی غیرخودی مثل آلوگرافت و زنوگرافت بیشتر شده است. هیدروکسی آپاتایت سینتیک، تری کلسیم فسفات و ترکیب هر دوی آنها ازجمله مواد متداول برای پیوند استخوان هستند. هیدروکسی آپاتیت بهعنوان داربست جهت رشد سلولهای استخوانساز کار میکند تارانتولا کوبنسیس عصارهای است که به شکل وسیعی در درمان تومورها، آبلهها، سپتی سمی و بیماریهای توکسمیک مورداستفاده قرار میگیرد. همچنین از دیگر موادی که بهعنوان جایگزین استفاده میشود، پس از کاشت در محل ضایعات استخوانی، باعث القای تمایز سلولهای مزانشیمی متمایزنشده موجود در محل ضایعه به سلولهای غضروفی و یا سلولهای استخوانی نابالغ و سرانجام ترمیم موفقیتآمیز نقایص میشوند. پرونده مقاله