انواع ترمیم‌ها و جایگاه آنها در توالی نوبت‌ها در گفت‌وگوهای روزمرۀ زبان فارسی
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایرانحیدرعلی امینی 1 , مسیح‌اله نعمتی 2 , شهلا شریفی 3
1 -
2 -
3 -
کلید واژه: ترمیم تصحیح خطا آغازگرهای واژگانی, آغازگرهاي غیرواژگاني مكالمه‌كاوي,
چکیده مقاله :
در گفت وگوهای روزمره گاهی اتفاق می‌افتد که سخنگو به دلايلي در قسمتی از مکالمه‌اش مکث می‌کند و یا حرف و کلمه‌ای را تکرار می‌کند و یا وقفه‌ای در سخنانش ایجاد می‌کند. این رفتارها که نوع خاصی از تصحیح به شمار می‌رود، ترمیم نام دارد. تحقیق حاضر در جست وجوی مشخص نمودن انواع ترمیم‌ها و جایگاه آنها در توالی نوبت‌ها در گفت وگوهای روزمرۀ زبان فارسی و نیز مشخص نمودن بسامد وقوع هر یک از انواع ترمیم‌ها و همچنین آغازگرهای واژگانی و غیر واژگانی همراه آنهاست. این تحقیق شامل 254 جمله یا عبارت دارای عنصر قابل ترمیم است که طی یک ماه در سال 1392 از محیط‌های متفاوت و در موضوعات مختلف جمع‌آوری شده است. یافته‌های تحقیق نشان داد که به طور کلی، ترميم ها و جایگاه‌های انواع ترمیم در گفت وگوهای روزمرۀ زبان فارسی با آنچه «شگلاف و همكاران» (1977) در مورد زبان انگلیسی بیان کرده‌اند، یکسان است. همچنین مشخص شد که بسامد کاربرد خودترمیمیِ خودآغازی نسبت به سایر انواع ترمیم در مكالمات فارسي زبانان بيشتر است.
Sometimes speakers pause in a part of their speech or repeat one of their saying or word in daily conversations due to some reason or even interrupt their speech. These behaviors which are a specific kind of correction are named self-repair. The study identifies different kinds of self-repairs and their status in succession of alternations in Persian daily conversations and real occurrence frequency of every one of self-repairs and also their concomitant Lexical-initiations and Non-lexical-initiations. The study involves 254 sentences or phrases which have repairable elements and have been collected from different environments and with different subjects during one month of 1392/2013. Findings show that self-repairs and their status in Persian daily conversations are similar with results claimed by “Shegloff and colleagues” (1977) about English Language. It is also shown that the frequency of self-initiated self-repair is more than other kinds of self-repair in Persian daily conversation.
