تحلیل عوامل تاثیرگذار بر عدم همگرایی شیعیان در جنوب غرب آسیا
محورهای موضوعی :هادی علی پور 1 , سید عباس احمدی 2 , ریباز قربانی نژاد 3
1 - اموزش و پرورش
2 - تهران
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
تشیع از مذاهب اصلی دین اسلام به شمار می رود؛ کمتر رویدادی را می توان در جنوب غرب آسیا مورد مطالعه قرار داد که یک سر آن به شیعیان مربوط نشود.گاه شیعیان خود عامل و کارگزار رویدادها هستند و گاه موضوع حوادث و کنشهای سیاسی-اجتماعی قرار می گیرند.شیعیان در عصر حاضر علی رغم تشابهات مذهبی و فرهنگی و داشتن منافع مشترک از مولفه هایی رنج می برند که به عنوان یک معضل، روند عدم همگرایی را در جوامع شیعی تشدید کرده و از انسجام باز می دارد.از این رو با توجه به اهمیت موضوع، نگارنده در این مقاله با بهره گیری از روش تحلیلی،استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی با فرض : " مولفه های سیاسی- امنیتی و فرهنگی – اجتماعی منطقه می تواند بر عدم همگرایی شیعیان تاثیر گذار باشد " درصدد تحلیل عوامل تاثیرگذار بر عدم همگرایی شیعیان در منطقه جنوب غرب آسیا بر آمده است. یافته های میدانی پژوهش حاکی از آن است اتخاذ سیاست شیعه هراسی توسط قدرت های منطقه ای،سلفی گری و فرقه گرایی،اقدامات و سیاست های قدرت های منطقه ای،نابرابری های اقتصادی و اجتماعی،پراکندگی جغرافیایی،اختلافات سرزمینی،تعارضات مذهبی و ایدئولوژیک، و حمایت جریان شیعه افراطی از اقدامات تفرقه افکنانه از مهمترین عوامل عدم همگرایی شیعیان در منطقه جنوب غرب آسیا می باشد.
Shi'ism is one of the main religions of Islam, less events can be studied in Southwest Asia, which is not related to Shiites. Shiites are the agents and agents of events, and sometimes the subject of political-social events . In spite of religious and cultural similarities and common interests, the sects in the present age suffer from components that, as a problem, intensify the process of non-convergence in Shi'a societies and prevent cohesion. Considering the importance of the subject, the author in this paper uses the analytical method, the use of library studies and field studies Assuming: "The political, security, and cultural-social components of the region can affect the Shi'a's lack of convergence," the paper seeks to analyze the factors affecting the Shi'a's lack of convergence in the South West Asia region. Field research findings indicate that the adoption of Shi'a-based policy by regional powers, Salafism and sectarianism, regional power actions and policies, economic and social inequalities, geographical dispersion, territorial disputes, religious and ideological conflicts, And the support of the extreme Shiite movement from divisive actions is one of the most important factors in Shi'a disintegration in the Southwest Asia region.
