ارزیابی سطح توسعه استان های کشور در حوزه ایمنی و ترافیک جاده ای (مقطع زمانی1392-1390)
محورهای موضوعی :یعقوب زارعی 1 , دکتر علیرضا استعلاجی 2
1 - علوم و تحقیقات تهران
2 - یادگار امام ره
کلید واژه:
چکیده مقاله :
گسترش زندگی ماشینی و افزایش روزافزون ترافیک در شهرها و جاده ها در نیم قرن اخیر،در مقابل میزان تصادفات و حوادث جاده ای موجب گردیده تا امروزه مبحث ایمنی در حوزه ترافیک به یکی از اساسی ترین موضوعات و چالش های بخش حمل ونقل جاده ایی مبدل گردد. اهميت نقش ایمنی ترافیکی در مباحث برنامه ریزی حمل و نقل جاده ای و جایگاه ایران در میان کشورهای دارای بیشترین مرگ و میر ناشی از تصادفات، موجب گردید تا پژوهش حاضر جهت دستیابی به یک برنامه ریـزي اصولی، دقیـق و مـدون با تاکید بر منابع اسنادی و داده های آمارنامه سازمان راهداری و حمل ونقل جاده ای طی مقاطع 1392و 1391، 1390 به سنجش میزان توسعه استان های کشور در حوزه ایمنی و ترافیک جاده ایی بپردازد. این بررسی که با هدف تبیین جایگاه هر یک از استان های کشور در بخش ایمنی و ترافیک جاده ایی انجام پذیرفته است، یک پژوهش کاربردی است که با روش توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از نرم افزارهای SPSS ، Excel و تکنیک های تاپسیس فازی و تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی، سعی دارد داده های موجود را مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه به لحاظ توسعه یافتگی در حوزه ایمنی و ترافیک جاده ایی، شکاف عمیقی بین استان های کشور وجود دارد. بطوری که یافته ها گویای این مطلب است از میان استان های کشور تنها استان تهران به لحاظ ایمنی در شرایط بسیار توسعه یافته قرار گرفته است و 16 استان در ردیف مناطق محروم و 4 استان خوزستان، کهکیلویه و بویراحمد، خراسان جنوبی و کرمان در زمره مناطق بسیار محروم قرار گرفته اند. تحلیل ها همچنین نشان می دهد استان های قم، البرز، مازندران، لرستان و زنجان در جرگه استان های توسعه یافته و استان های گلستان، مرکزی، سمنان، همدان و قزوین در رده مناطق دارای توسعه متوسط جای گرفته اند.این بررسی معتقد است مخارج صرف شده براي ايمني راه، نه تنها هزینه نبوده بلکه یک سرمايه گذاری پایدار محسوب می شود و لذا جهت دستیابی به توسعه مطلوب و رفع خیل عظیم محرومیت در حوزه ایمنی و ترافیک جاده ایی، می بایست ضمن توجه به شرایط خاص طبیعی مناطق، وضعیت موجود بازنگری و با توجه به طول راه های تحت پوشش هر استان، برنامه ریزی فضایی جهت افزایش کمی و کیفی منابع و استانداردسازی شاخص ها صورت گیرد.
Extending the life and increasing car traffic in cities and roads in the last half century, In front of the rate of road accidents and incidents have led to today's safety issue in the field of traffic become one of the most basic topics and challenges of road transport sector. The importance of traffic safety in road transport planning issues and Iran's position among the countries with the highest mortality from accidents, was led to study a plan to achieve consistent, accurate and compiled with an emphasis on documentary sources and statistical auto route and road transport organizations during 2011, 2012 and 2013, to Measure provinces of the country's development in the field of road traffic safety. The study was designed to determine the position of each of the provinces of the country in road safety and traffic, applied research is a descriptive-analytic method and utilizing the software’s SPSS, Excel and Fuzzy TOPSIS technique and hierarchical cluster analysis, trying to make the data available for evaluation and analysis. The findings indicate that in terms of development in the field of road safety and traffic, there is a huge gap between provinces of the country,The way that suggests of the provinces country, that only of Tehran, has been found to be satisfactory in terms of highly developed and16 provinc in row deprived areas and 4 provinc Khuzestan, Kohgiluyeh and BoyerAhmad, Khorasan jonobi and Kerman have been placed in rows deprived areas. The analysis also shows that the provinces of Qom, Alborz, Mazandaran, Lorestan and Zanjan the row developed provinces and provinces of Golestan, Markazi, Semnan, Hamedan, and Qazvin Have taken place in the category of medium developed areas. It believes that the expenses spent for road safety is not only a cost but an investment in sustainable And so to achieve the desired development and elimination of enormous deprivation in the field of road safety and traffic, Should consider the specific circumstances of natural areas, the situation with regard to the revision and along the way covered by each province, Spatial planning should be to increase the quality and quantity of resources and standardization of indicators.
