بررسی مؤلفههای بهکارگیری پایداری میراث معماری صنعتی ساختمان البرز
محورهای موضوعی :
1 - واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: مؤلفههای پایداری, معاصر سازی, ساختمان میراث معماری البرز, روش ترکیبی,
چکیده مقاله :
پایداری یکی از جنبه مهم در کشورهای درحالتوسعه است که روزبهروز توجه به آن توسط گروههای سازنده به خاطر حفظ حیات کره زمین بیشتر شده است. پایداری دارای مؤلفههایی که در هریک از بناها نیاز به تدقیق سازی دارد که برای باززنده سازی آنها نیاز است اولویتبندی گردد و تمرکز توجه به ترتیب سهمبندی آنها به وجود آید. این پژوهش با هدف تدقیق سازی مؤلفههای پایداری منطبق بر نمونه موردی و بیان اولویتبندی آنها در باز زنده سازی ساختمان صنعتی البرز شکل گرفته است. روش تحقیق ترکیبی تودرتو کیفی در کمی است که در مرحله کیفی ابتدا مرور نظاممند نسبت به مقالات گذشته و تحقیقات درجهیک سعی میشود، مؤلفههای موجود در پایداری تدقیق سازی شود و در مرحله بعد دلفی آیندهپژوهی با سه فاز طوفان فکری، تحدید و انتخاب برای تدقیق سازی متغیری صورت میگیرد، سپس پرسشنامهای با طیف لیکرت تدوین و در اختیار افراد بازدیدکننده متخصص قرار میگیرد در این مرحله برای تحلیل آمارهای استنباطی اولویت مؤلفهها از نرمافزار JMP بهره گرفته میشود نتایج نشان میدهد که بهکارگیری مجدد این بناها در 4 رکن اصلی توسعه پایدار و 9 محور اصلی قرار دارد. همبستگی بین ابعاد موجود در پیامدهای پایداری بهکارگیری میراث معماری صنعتی نشان می¬دهد بیشترین همبستگی بین بعد اجتماعی و محیطی با مقدار(655/0) و کمترین مربوط به اقتصادی و فرهنگی با مقدار(199/0) است. درواقع می¬توان با تقویت بعد اجتماعی و محیطی، عمر مفید ساختمان را افزایش داد. درنتیجه توجه صرف به افزایش سرمایه نمی¬تواند یک ساختمان را پایدار کند.
Sustainability is a crucial aspect in developing countries that is increasingly gaining attention from construction groups due to the need to preserve the planet's life. Sustainability encompasses components that require thorough consideration in each building, and prioritizing these components is essential for their revitalization. This study aims to refine the sustainability components specific to the case study and prioritize them in the revitalization of the Alborz Industrial Building. The research follows a nested mixed-methods approach, starting with a systematic review of past studies and first-rate research to refine the existing sustainability components. Subsequently, a Delphi future research method with three phases—brainstorming, narrowing down, and selection—is used to further refine the variables. A Likert-scale questionnaire is then developed and distributed to visiting experts. In this phase, inferential statistics for component prioritization are analyzed using JMP software. The results indicate that the reuse of these buildings falls under 4 main pillars of sustainable development and 9 key areas. The correlation between the dimensions in the sustainability outcomes of utilizing industrial architectural heritage shows the highest correlation between the social and environmental dimensions (0.655) and the lowest between the economic and cultural dimensions (0.199). In fact, by strengthening the social and environmental dimensions, the lifespan of the building can be increased. Therefore, focusing solely on increasing capital cannot ensure the sustainability of a building.
1- برغش، فاطمه؛ دستغیب¬پارسا، مریم؛ عبدشیخی، آتنا؛ و طیب¬زاده، کیمیاسادات(1402). ارزيابي عوامل مؤثر در تغيير کاربري فضاها با رويکرد باززندهسازي. فصلنامه پژوهش¬های معماری نوین، 3(3)، 39-68.
2- پهلوان¬زاده، لیلا(1392). میراث معماري صنعتی معاصر ایران. تهران: جهانبین.
3- تراسبی، دیوید(1382). هفت پرسش درباره اقتصاد میراث فرهنگی در هاتر و ریزرو، جنبههای اقتصادي میراث فرهنگی. ترجمه علی اعظم بیگی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
4- حناچی، پیروز؛ خادم¬زاده، محمدحسن؛ شایان، حمیدرضا؛ کامل¬نیا، حامد؛ و مهدوی¬نژاد، محمدجواد(1386). بررسی تطبیقی تجارب مرمت شهری در ایران و جهان. تهران: نشر سبحان نور.
5- خان¬محمدی، مرجان؛ وحیدی، محمدرضا(1401). معرفی روش خلاقانه به منظور بهره¬گیری از شرایط اقلیمی جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان. فصلنامه پژوهش¬های معماری نوین، 2(1)، 73-86. dor:20.1001.1.28209818.1401.2.1.4.9
6- رضایی قهرودی، صدیقه؛ و مهدوی¬نژاد، محمدجواد(1398). بازخواني و تطبيق معيارهاي ارزشگذاری جهاني براي آثار ميراث معماري صنعتي، مرمت و معماری ایران، 9(17)، 21-37. dor:20.1001.1.23453850.1398.9.17.4.0
7- صرافی، مظفر(1379). شهر پایدار چیست. مدیریت شهری، 1(4)، 7-15.
8- عباسی، کامیار(1388). جایگاه معماری منظر در طراحی سایتهای صنعتی. پایاننامه کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
9- فیضی، رضا(1391). حفاظت از میراث صنعتی ابزاري براي تحقق برنامههای بازآفرینی شهري نمونه موردي (باز زنده سازي کارخانه ریس باف اصفهان)، پایاننامه کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
10- قبادیان، وحید؛ و بهینه، منیژه(1393). معماری پایدار. مجله معماری و ساختمان، 1(39)، 104-108.
11- کروچی، جورجو؛ آیت¬الله زاده شیرازی، باقر؛ و یومانس، داوید(1383). توصیه¬هایی براي تحلیل، حفاظت و مرمت سازهاي میراث معمارانه. مجله اثر، 36 و 37، 229-244.
12- مهدوی¬نژاد، محمدجواد؛ و صمدزاده، حسن(1398). بایسته¬های تحقق مدیریت جامع پهنه¬ها و سایتهای میراث معماری صنعتی در ایران. کنفرانس بینالمللی حفاظت از میراث قرن بیستم. دانشگاه تهران.
13- مهدوی¬نژاد، محمدجواد؛ و صمدزاده، سپیده(1397). طرح مطالعاتی میراث معماري صنعت ایران. تهران دانشگاه تربیت مدرس.
14- Agaliotou, C. (2015). Reutilization of industrial buildings and sites in Greece can act as a lever for the development of special interest/alternative tourism. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 175, 291-298. doi:10.1016/j.sbspro.2015.01.1203
15- Aksamija, A. (2016). Design methods for sustainable, high-performance building facades. Advances in Building Energy Research, 10(2), 240-262. doi:10.1080/17512549.2015.1083885
16- Alias, A., Zyed, Z., & Chai, W. W. (2016). Revitalising critical components of urban decay features. Journal of Building Performance ISSN, 7(1), 125-132.
17- Alikhani, A. M. I. R. (2009). Assessing sustainable adaptive re_use of historical buildings. In Proceedings of the 7th Iasme/Wseas International Conference on Heat Transfer, Thermal Engineering and Environment. Athens, World Scientific and Engineering Acad and Soc (pp. 239-246).
18- Benito del Pozo, P., Calderón Calderón, B., & Ruiz-Valdepeñas, H. P. (2016). La gestión territorial del patrimonio industrial en Castilla y León (España): fábricas y paisajes. Investigaciones geográficas, (90), 136-154. doi:10.14350/rig.52802
19- Brundtland, G. H. (1985). World commission on environment and development. Environmental policy and law, 14(1), 26-30. doi10.1016/S0378-777X(85)80040-8
20- Bullen, N., Jones, K., & Duncan, C. (1997). Modelling complexity: analysing between-individual and between-place variation—a multilevel tutorial. Environment and Planning A, 29(4), 585-609. doi:10.1068/a290585
21- Bullen, P. A., & Love, P. E. (2011). Adaptive reuse of heritage buildings. Structural survey, 29(5), 411-421. doi:10.1108/02630801111182439
22- Cano-Kollmann, M., Hamilton III, R. D., & Mudambi, R. (2017). Public support for innovation and the openness of firms’ innovation activities. Industrial and Corporate Change, 26(3), 421-442. doi:10.1093/icc/dtw025
23- Conejo, A. N., Birat, J. P., & Dutta, A. (2020). A review of the current environmental challenges of the steel industry and its value chain. Journal of environmental management, 259, 109782.
24- Conejos, S. (2013). Designing for future building adaptive reuse (Doctoral dissertation, Bond University).
25- Conejos, S. (2013). Designing for future building adaptive reuse (Doctoral dissertation, Bond University).
26- Di Feliciantonio, C., Salvati, L., Sarantakou, E., & Rontos, K. (2018). Class diversification, economic growth and urban sprawl: Evidences from a pre-crisis European city. Quality & Quantity, 52, 1501-1522. doi:10.1007/s11135-017-0532-5
27- Di Giulio, G. M., & da Penha Vasconcellos, M. (2015). Building adaptive capacity in the megacity of São Paulo, Brazil: urgencies, possibilities and challenges. In RC21 International Conference on The Ideal City: between myth and reality. Representations, policies, contradictions and challenges for tomorrow's urban life.
28- Embaby, M. E. (2014). Heritage conservation and architectural education:“An educational methodology for design studios”. HBRC Journal, 10(3), 339-350. doi:10.1016/j.hbrcj.2013.12.007
29- Gholitabar, S., Alipour, H., & Costa, C. M. M. D. (2018). An empirical investigation of architectural heritage management implications for tourism: The case of Portugal. Sustainability, 10(1), 93. doi.org/10.3390/su10010093
30- Greffe, X. (2010). Urban cultural landscapes: An economic approach. Working Paper1/2010.
31- Gustafsson, C., & Ijla, A. (2017). Museums: An incubator for sustainable social development and environmental protection. International Journal of Development and Sustainability, 5(9), 446-462.
32- Haidar, L. A., & Talib, A. (2013). Adaptive reuse in the traditional neighbourhood of the Old City Sana’a-Yemen. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 105, 811-822. doi:10.1016/j.sbspro.2013.11.084
33- Hein, M. F., & Houck, K. D. (2008). Construction challenges of adaptive reuse of historical buildings in Europe. International Journal of Construction Education and Research, 4(2), 115-131. doi:10.1080/15578770802229466
34- Hu, W., Zhang, Y., Huang, B., & Teng, Y. (2017). Soil environmental quality in greenhouse vegetable production systems in eastern China: current status and management strategies. Chemosphere, 170, 183-195. doi:10.1016/j.chemosphere.2016.12.047
35- Ijla, A., & Broström, T. (2015). The sustainable viability of adaptive reuse of historic buildings: The experiences of two world heritage old cities; Bethlehem in Palestine and Visby in Sweden. International Invention Journal of Arts and Social Sciences, 2(4), 52-66.
36- Kimball, A. H., & Romano, D. (2012). Reinventing the Brooklyn Navy Yard: A national model for sustainable urban industrial job creation. WIT Transactions on The Built Environment, 123, 199-206.
37- Korhonen, J., Honkasalo, A., & Seppälä, J. (2018). Circular economy: the concept and its limitations. Ecological economics, 143, 37-46. doi:10.1016/j.ecolecon. 2017.06.041
38- Langston, C. A. (2008). The sustainability implications of building adaptive reuse. In The Chinese Research Institute of Construction Management (CRIOCM) International Symposium: Advancement of Construction Management and Real Estate.
39- Lewin, S. S., & Goodman, C. (2013). Transformative renewal and urban sustainability. Journal of Green Building, 8(4), 17-38.
40- Moore, T. G., & Ingalis, G. L. (2010). A Place for old Mills in a New Economy: Textile Mill Reuse in Charlotte. Chap, 6, 119-140.
41- Prat Forga, J. M., & Canoves Valiente, G. (2017). Cultural change and industrial heritage tourism: material heritage of the industries of food and beverage in Catalonia (Spain). Journal of Tourism and Cultural Change, 15(3), 265-286. doi:10.1080/ 14766825.2015.1108327
42- Smith, R. W., & Bugni, V. (2006). Symbolic interaction theory and architecture. Symbolic interaction, 29(2), 123-155. doi:10.1525/si.2006.29.2.123
43- Vardopoulos, I., & Konstantinou, Z. (2017). Study of the possible links between CO2 emissions and employment status. Sustain. Dev. Cult. Tradit. J, 1, 100-112.
44- Yıldırım, M., & Turan, G. (2012). Sustainable development in historic areas: Adaptive re-use challenges in traditional houses in Sanliurfa, Turkey. Habitat International, 36(4), 493-503. doi:10.1016/j.habitatint.2012.05.005
45- Yung, E. H. K., Chan, E. H. W., & Xu, Y. (2014). Sustainable development and the rehabilitation of a historic urban district–Social sustainability in the case of Tianzifang in Shanghai. Sustainable Development, 22(2), 95-112. doi:10.1002/sd.534