چالش‌های دیوان بین‌المللی کیفری در رابطه با اصل منع بی‌کیفری؛ مطالعه موردی داعش
محورهای موضوعی : اقدامات و سیاست‌های سازمانهاصادق سلیمی 1 , ابراهیم مولایی جم 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد تهران مرکز
2 - دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد تهران مرکز
کلید واژه:
چکیده مقاله :
دیوان بین‌المللی کیفري متعاقب تلاش صدساله جامعه جهانی متأثر از شدت وقایع قرن بیستم در نقض حقوق بنیادین بشر در سال 1998طی نشست رم به‌منظور مجازات ناقضان حقوق کیفري بین‌الملل و تحقق اصل منع بی‌کیفری تشکیل شد؛ اصل و هدفی که باوجود حق جامعه بین‌المللی بر همزیستی مسالمت‌آمیز، به‌موجب عدم موفقیت دیوان بین‌المللی کیفری در برابر جنایات داعش با چالشی جدی مواجه شده است. صاحبنظران، موانع محاکمه و مجازات مرتکبان جنایات بین‌المللی در چارچوب اساسنامه دیوان بین‌المللی کیفری را اغلب در دو دسته موانع نظری و موانع ناشی از نقایص اساسنامه مطرح كرده‌اند، اما جامعه بین‌المللی در قرن بیستم، قرن سازمان‌های بین‌المللی با پیشرفت‌های قابل‌توجهی در زمینه تنسیق روابط اجتماعی از طریق تصویب کنوانسیون‌های متعدد به‌منظور تحقق عدالت کیفری مواجه بوده که کنوانسیون مبارزه با فساد (مریدا 2003) در این زمره است اما این نظام از بعد تکوین نهادهای ضامن روابط اجتماعی بین‌المللی کماکان در مراحل توسعه قرار دارد. نتایج تحقیق مبین آن است که فساد سیاسی به مفهوم رفتار منحرف‌شده مقامات از ضوابط و وظايف رسمي خود به دليل ملاحظات خاص به‌عنوان یکی دیگر از موانع امحای بی‌کیفری است. هرچند مصونیت سران و اعضای داعش از تعقیب و مجازات به ضعف ساختاری دیوان بین‌المللی کیفری منتسب می‌شود، البته ترمیم شکنندگی این ساختار پیش از ابتلا آن به سرانجام جامعه ملل، ضروری به نظر می‌رسد.
Following the centuries-old efforts of the international community, strongly influenced by the events of the twentieth century in violation of fundamental human rights, in 1998, during a meeting in Rome to punish violators of international criminal law principle of non-impunity International Criminal Court was formed. The failure of the International Criminal Court for crimes of Daesh, despite the international community's principle and the goal of a peaceful coexistence, has been seriously challenged. Experts have raised that barriers to prosecute and punish perpetrators of international crimes, in accordance with the Statute of the International Criminal Court, are often classified in two groups of theoretical obstacles and obstacles caused by defects in the Articles of Association. But the international community in the twentieth century, century of international organizations, faced with significant improvements in the formulation of social relations through the adoption of numerous conventions in order to achieve criminal justice. The Convention against Corruption (Merida 2003) is in this category. But after developing the system of social relations guarantor of international institutions is still in the development stages. The results showed that another obstacle is eradicating impunity as special is political corruption in terms of deviant behavior by officials and their official duties. However, immunity from prosecution and punishment of leaders and members of Daesh, is attributed to the structural weakness of International Criminal Court. The fragility of the restoration of the structure before finally getting it to the League of Nations appears necessary.
