ارائه الگو در خصوص کارآفرینی دانشگاه و ارتباط صنعت و دانشگاه
محورهای موضوعی : تخصصیسعید مظفری 1 , محمود ابوالقاسمی 2 , غلامرضا شریفی راد 3
1 - گروه مدیریت آموزشی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2 - گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 - گروه مدیریت آموزشی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
کلید واژه: کارآفرینی, دانشگاه, توسعه, منابع انسانی, مدیریت. ,
چکیده مقاله :
مقاله حاضر با هدف ارائه الگویی برای توسعه کارآفرینی در دانشگاه و ارتباط بیشتر صنعت و دانشگاه انجام گرفت. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی- توسعه‌ای و روش انجام آن آمیخته (کیفی-کمی) است. در این پژوهش، در بخش کیفی با پارادایم تفسیری و با روش داده¬بنیاد (گرندد تئوری) است. از بین رهیافت‌های مختلف نظریه‌سازی داده بنیاد، بر اساس نیاز و روند پژوهش از رهیافت نظام‌مند اشتراوس و کوربین استفاده شد. در بخش کیفی مراحل کدگذاری به‌صورت سه مرحله انجام گرفت. سپس همه این عناوین در جدولی آورده شدند. در بخش کمی تعداد 384 پرسشنامه بین نمونه آماری به‌صورت تصادفی خوشه ای، توزیع شد. برای تعیین روایی پرسشنامه در بخش کیفی از تکنیک بازبینی اعضا پژوهشگر نسخه کدها و مدل پژوهش در اختیار تعدادی از اساتید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ، عدد 70/. به دست آمد. نتایج حاصل به عوامل و شاخص‌های مربوط و توسعه کارآفرینی در دانشگاه مورد نظرسنجی قرار گرفت بدین منظور از روش معادلات ساختاری و نرم‌افزار SPSS و Smar PLS جهت بررسی برازش مدل تحقیق با داده‌های جمع‌آوری شده استفاده شد. یافته های اصلی پژوهش عبارتند از: عوامل مدیریتی، امکانات و منابع انسانی به عنوان شرایط علی، عوامل زیرساختی، محیطی، انگیزشی و اطلاع رسانی به عنوان شرایط زمینه ای، عوامل سرمایه گذاری، فرهنگی و پشتیبانی به عنوان شرایط مداخله¬گر، عوامل رقابتی قوانین حمایتی، آموزش و پاداش و ارتقاء به عنوان راهکار و راهبرد و عوامل مهارتی، سبک تولید و دانش، تکنولوژی و نوآوری به عنوان پیامد در نظر گرفته شد
This article was done with the aim of providing a model for the development of entrepreneurship in the university and more communication between the industry and the university. In terms of purpose, this research is applied-development and its method is mixed (qualitative-quantitative). In this research, in the qualitative part, it is based on an interpretive paradigm and a foundational data method (grand theory). Among the different approaches of theorizing the foundation, the systematic approach of Strauss and Corbin was used based on the needs and research process. In the coding steps section, it was done in three steps. Then all these titles were listed in a table.In the quantitative part, 384 questionnaires were randomly distributed among the statistical sample. To determine the validity of the questionnaire in the qualitative part of the review technique of the researcher members, the version of the codes and the research model was provided to a number of professors, and the reliability of the questionnaire using Cronbach's alpha method was /70. Obtained. The results were surveyed on the factors and indicators related to the development of entrepreneurship in the university. For this purpose, structural equation method and SPSS and Smar PLS software were used to check the fit of the research model with the collected data.The main findings of the research are: managerial factors, facilities and human resources as causal conditions, infrastructural, environmental, motivational and informational factors as background conditions, investment, cultural and support factors as intervening conditions, competitive factors of laws Support, training and reward and promotion were considered as solutions and strategies, and skill factors, production style and knowledge, technology and innovation were considered as consequences
1. سعیدی،یاسین، و رجایی، رسول(1399). تبیین جایگاه راهبردی پارک فناوری پردیس در توسعه اقتصاد دانش بنیان کشور.فصلنامه صنعت و دانشگاه،75،42-92.
2. نادری،نادر، و پژوهان، ایوب(1397). کارآفرینی دانشگاهی: طراحی و تدوین یک مدل گام به گام.فصلنامه صنعت و دانشگاه،31،40-52.
3. عزیزی،محمد، و عزیزی، اکرم(1395). نسل سوم دانشگاهی: تجربه های موفق دانشگاههای برتر در آموزش کارآفرینی با اتکا به منابع صنعت.فصلنامه صنعت و دانشگاه،1،32-13.
4. امیرپور، فرناز؛ کاوسی، اسماعیل؛ معظمی، مجتبی (1400). عوامل موثر در توسعه دانشگاه کارآفرین در دانشگاه آزاد اسلامی. مدیریت کسب و کار. 13(1)، 507-490.
5. جباری، فهیمه؛ عزیزی، محمد؛ صالحی، محمدجواد؛ نوازنی، بهرام (1399). کارآفرینی دانشگاهی بین المللی: سنجش شاخص¬ها. آموزش عالی ایران. 12(2)، 170-145.
6. شائمی برزکی، علی و محمدی، مهناز (1393). بررسی تأثیر رهبری تحول‌گرا بر بهره‌وری نیروی انسانی با نقش میانجی کارآفرینی سازمانی. پژوهشنامه مدیریت تحول. 6(12)، 28-1.
7. صفریان ناوخی، معصومه (1398). طراحی و ارزیابی تناسب الگویی برای دانشگاه کارآفرین(مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور). رساله دکتری. دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه محقق اردبیلی.
8. مرادی پردنجانی، حجت‌الله و جعفری، پریوش (1392). ارزیابی اثربخشی برنامه درسی کارآفرینی دانشگاه آزاد اسلامی. مطالعات برنامه درسی آموزشی عالی. 4(7)،161-139.
9. مرجانی، هادی (1398). دانشگاه کارآفرین و کارآفرینی دانشگاهی؛ بررسی مسائل و الزامات زیرساختی. تهران: مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی.
10. Blenker P.; P. Dreisler & J. Kjeldsen (2006). Entrepreneurship Education–the New Challenge Facing the Universities, A Framework or Understanding and Development of Entrepreneurial University Communities. Working Paper, Department of Management, Aarhus School of Business and University of Aarhus, Denmark.
11. Bronstein, J., & Reihlen, M (2012). Entrepreneurial university Archetypes: A meta synthesis of case study literature. Journal of Indutry and Higher Education, 18(2), 192-121.
12. Davey T, Hannon P, Penaluna A. Entrepreneurship education and the role of universities in entrepreneurship. Journal of Industry and Higher Education. 30(3), 171-182.
13. Feola, R, Parente, R, Cucino, V (2020). The Entrepreneurial University: How to Develop the Entrepreneurial Orientation of Academia. Journal of the Knowledge Economy.1-22.
14. Foss, L, Gibson, D, V (2015). The Entrepreneurial University Context and Institutional Change. Routledge.
15. Guzmán, J, N (2021). Development of Entrepreneurship in Universities. International Journal of E-Entrepreneurship and Innovation. 11(2),32-48.
16. Hossinger, S. M., Chen, X., & Werner, A (2020). Drivers, barriers and success factors of academic spin-offs: a systematic literature review. Journal of Management Review Quarterly. 1-38
17. Huezo-Ponce, L, Fernández-Pérez, V, Rodríguez-Ariza, L (2021). Emotional competencies and entrepreneurship: modeling universities. International Entrepreneurship and Management Journal. 17(2),1497-1519.
18. Igbo, L, Zubairu, U (2021). Effectiveness of Entrepreneurship Education in Universities. Journal of Business and Behavioural Entrepreneurship. 5(1),42-59.
19. Karolina, M (2021). The University Entrepreneurship. https://www.researchgate.net/publication/353567377.
20. Klein, S, B, Pereira, F, C, M (2020). Entrepreneurial university: conceptions and evolution of theoretical models. Revista Pensamento Contemporâneo em Administração. 14(4),20-35.
21. Lahikainen, K (2021). The emergence of a university-based entrepreneurship ecosystem. Thesis for: Doctor of Science (Economics and Business Administration. https://www.researchgate.net/publication/352822947
22. Lacetera, N (2006). Multiple missions and academic entrepreneurship. Allied Social Science Associations. AEA Conference Papers. Boston, 52 pp.
23. Malerba, F., & McKelvey, M (2019). Knowledge-intensive innovative entrepreneurship. Journal of Foundations and Trends in Entrepreneurship.14(6), 555-681.
24. Nabi, G., & Linan, F (2011). Graduate entrepreneurship in the developing world: intentions, education and development. Journal of Education and Training. 53(5), 325 – 334.
25. Nowiński, W., Haddoud, M. Y., Lančarič, D., Egerová, D., & Czeglédi, C (2019). The impact of entrepreneurship education, entrepreneurial self-efficacy and gender on entrepreneurial intentions of university students in the Visegrad countries. Journal of Studies in Higher Education. 44(2), 361-379.
26. Pugh, R., Lamineb, W., Jackd, S & Hamiltond, E. (2018). The entrepreneurial university and the region: what role for entrepreneurship departments? Journal of European Planning Studies, 26(9), 1835-1855.
