مقایسۀ سامانه های رتبه بندی ساختمان های پایدار در راستای تدوین شاخصهای ارزیابی پایداری در اقلیم سرد و خشک ایران
محورهای موضوعی :الهه نوری سقرلو 1 , وحید قبادیان 2
1 - استادیارگروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
2 - استادیارگروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: اقلیم سرد و خشک, سامانههای ارزیابی پایداری, ضرایب منطقهای. ,
چکیده مقاله :
امروزه با شاخصهای پرشمار و متنوعی در بحث پایداری برخورد میکنیم. این شاخصها پایداری را به مفاهیم دیگری مانند رفاه، سلامتی، انسجام اجتماعی و ... مرتبط میکنند و در زمان طراحی، برنامهریزی، ساختوساز و بهرهبرداری مد نظر قرار میگیرند؛ ازاینرو طراحی سامانۀ ارزیابی پایداری برای مناطق مختلف ایران امری ضروری و مفید در راستای توسعۀ پایدار این مرز و بوم است. هدف از این پژوهش نشاندادن «تعمیمناپذیری سامانههای بینالمللی برای استفاده در مناطق و اقلیمهای مختلف» و «الزام بومیسازی سامانههای ارزیابی» و همچنین تأکید بر لزوم طراحی سامانۀ ارزیابی باتوجهبه معضلات و امکانات بستر، توجه به ظرفیتهای مکانی، الگوگیری از معماری سنتی پایدار اقلیم و همچنین مطالعات بومشناسی اقلیم سرد و خشک ایران است. این پژوهش سعی دارد ابتدا با تحلیل مبنای تولید سیستمهای ارزیابی پایداری و ریشههای وزندهی سیستمهای بینالمللی، بومی و منطقهای بودن این سیستمها را اثبات کند و سپس باتوجهبه شاخصهای اساسی پایداری، ساختار و عناصر معماری اقلیم سرد و خشک و نیز شاخصهای ارزیابی ساختمانهای پایدار اقلیم سرد و خشک ایران را تدوین کند. ابتدا با مطالعۀ سیستمهای ارزیابی موجود بهعنوان مطالعۀ موردی این نتیجه به دست آمد که در تمامی سامانهها (حتی سامانههای بینالمللی) ضرایب منطقهای در وزندهی شاخصها تأثیرگذار بوده و عملا ً با بستر منطقهای طراحی شدهاند. با اتکا بر یافتههای پژوهش و باتوجهبه سامانههای ارزیابی بررسیشده، ضرایب سرفصلها و شاخصها عمدتاً بر مبنای شاخصهای منطقهای محاسبه شدهاند؛ بنابراین این سیستمها با وجود ادعای طراحی بینالمللی، قابل تعمیم به مناطق دیگر نیستند و الزام بومیسازی و طراحی جداگانۀ سیستم ارزیابی برای هر منطقه دیده میشود. با تحلیل یافتهها از نتایج تکنیک دلفی و بررسی موقعیت اجتماعی و اقلیمی محدودۀ مورد مطالعه، شاخصهای پیشنهادی برای اقلیم سرد و خشک ارائه گردیده است.
Today, we face numerous and diverse indicators in the discussion of sustainability. These indicators link sustainability to other concepts such as welfare, health, social cohesion, and they are also considered in the activities of design and planning time, construction, and operation. So, designing a sustainability assessment system for different regions of Iran is necessary and helpful to develop this country. The purpose is to show "the non-generalizability of international systems for use in different regions and climates and" the need to localize evaluation systems " and also emphasize the need to design an evaluation system according to the problems and facilities of the context, Attention to spatial capacities, modeling of traditional sustainable climate architecture as well as cold and dry climate ecological studies of Iran. This study first tries to prove the nature of these systems by analyzing the basis of production of stability assessment systems and the roots of the weighting of international, indigenous, and regional systems. Then, compile the structure and architectural elements of the hot and dry climate according to the basic stability indicators. To meet the aim, first, studying the existing evaluation systems as a case study shows that in all systems, even systems are known as international, regional coefficients are effective in weighting the indicators. Also, they are designed based on a regional context. Based on the research findings and the reviewed systems, the coefficients of headings and indicators are mainly based on regional indicators. Therefore, this system cannot be generalized to other regions, despite the claim of international design. By analyzing the findings from the Delphi technique and examining the climatic and social situation of the cold and dry climate of Iran, the proposed indicators for the cold and dry climate were introduced.
