نقش اختلال بیش فعالی کودکان در ارتکاب جرم در دوران بزرگسالی
محورهای موضوعی : حقوق کودک
1 - گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: اختلال کم‌توجهی- بیش فعالی یکی از اختلالات شایع دوران کودکی است که عوامل مختلفی می‌توانند سبب ایجاد آن در کودک باشند. در صورت عدم‌تشخیص و درمان به‌موقع، این اختلال می تواند تا بزرگسالی ادامه داشته باشد و تبعات مختلفی برای فرد بر جای بگذارد. در این مقاله سعی بر آن است که ارتباط میان اختلال بیش فعالی و ارتکاب جرم مورد بررسی قرار گیرد. روش: این مطالعه به‌صورت توصیفی و با استفاده از بررسی منابع مختلف کتابخانه‌ای و مصاحبه با روانشناسان کودکان استثنایی و مددکاران اجتماعی دادگاه اطفال، انجام گرفته است. یافته‌ها: در نتیجه بررسی‌هایی که انجام شد به نظر می رسد کودکان بیش‌فعال به دلیل عدم توانایی بازداری ارادی در رفتارشان، همواره در معرض ارتکاب جرم قرار داشته باشند. عدم مداخله به‌موقع برای درمان و حل مشکلات کودکان مبتلا به این اختلال موجب انتقال این مشکلات به دوران بزرگسالی می شود که این امر خود می‌تواند زمینه افزایش و تداوم رفتارهای پرخطر و ابتلا به اختلالات دیگر را فراهم آورد. نتیجه‌گیری: در میان شیوه‌های مختلف پیشگیری از جرم، به نظر می‌رسد پیشگیری اجتماعی و به‌خصوص پیشگیری رشدمدار، در جلوگیری از ارتکاب جرم در آینده کودکان مبتلا به بیش فعالی مؤثر باشد.
Background and Aim: ADHD (Attention Deficit Hyperactive Disorder) is one of the common childhood disorders that can be caused by various factors. If this disorder is not diagnosed and treated on time, it can continue until adulthood and have various consequences for the person. In this article, the relationship between hyperactivity disorder and crime is investigated. Method: This descriptive study was conducted by examining various library sources and interviewing psychologists of exceptional children and social workers of the children's court. Results: As a result of the studies that were done, it can be said that hyperactive children are always at risk of committing crimes due to their inability to voluntarily inhibit their behavior. Lack of timely intervention to treat and solve the problems of children suffering from this disorder causes the transfer of these problems to adulthood, which can lead to increase and continuation of high-risk behaviors and other disorders. Conclusion: Among the different methods of crime prevention, it seems that social prevention and especially developmental crime prevention are effective in preventing children with hyperactivity from committing crimes in the future.
