پيوند سيستم مديريت دانش و ارزيابي عملكرد؛ سيستم موثر منابع انساني
محورهای موضوعی : مديريت دانش
1 - -
کلید واژه: سیستم مدیریت دانش, مدیریت منابع انسانی, ارزیابی عملکرد,
چکیده مقاله :
مديريت دانش و مديريت منابع انساني دو مقوله مهم در مديريت سازمانها ميباشند. عليرغم ادبيات گستردهاي كه در خصوص هر يك وجود دارد، كاربردي نمودن آنها همچنان محل چالش است. از يكسو در بسياري از سازمانها به مديريت دانش بهعنوان يك روال كاري جانبي نگريسته ميشود كه اين نگاه عمدتا ناشي از عدم ملموس بودن ارزش افزودههاي مديريت دانش در كوتاه مدت است و از سوي ديگر مديريت منابع انساني در اغلب سازمانها به مديريت پرسنلي و انجام امور اداري كاركنان محدود شده است و اركان مهم آن، مانند ارزيابي عملكرد در بسياري از موارد بيش از آنكه موجبات ارتقاء سطح دستيابي به اهداف سازماني را فراهم آورد، بهعنوان ابزاري براي تشويق و تنبيه كاركنان شناخته ميشود. در اين مقاله تلاش بر آن است تا با بررسي ابعاد مختلف مديريت دانش و مديريت منابع انساني چارچوبي معرفي شود كه در آن، اين دو مقوله بهگونهاي در تعامل با يكديگر قرار گيرند كه با ايجاد يك سيستم مجتمع، موجبات كارايي و موفقيت هر دو مقوله فراهم گشته و با ايجاد همافزايي ميان آنها، نقاط ضعف هر يك با قوت ديگري پوشانده شود.
Knowledge Management and Human Resources Management are two significant fields in Organization Management. Despite the vast literature available on each of them, their putting into practice is indeed challenging. On the one hand, Knowledge Management is considered as an additional work procedure in some organizations mainly due to the intangibility of the value which it adds to the system in the short run. On the other hand, in some other organizations, Human Resources Management is reduced to personnel management and handling the employees official tasks. Therefore its principles such as employees' performance appraisal, leading in most cases to the achievement of organizational goals, are exploited as a means for either encouraging or punishing the employees. This research aims at defining a framework, through studying the different aspects of Knowledge Management and Human Resources Management, in which these two fields interactively produce a combinatory system which helps them effectively flourish and brings about their overlapping so that they can compensate for each field's deficiencies.