عناصر و روندهای مؤثر بر نظام بینالملل
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظریرضا سیمبر 1 , ارسلان قربانی شیخنشین 2
1 -
2 -
کلید واژه: نظام بینالملل نظم جهانی امنیت بینالملل سیاست خارجی آمریکا یکجانبهگرایی چند جانبهگرایی,
چکیده مقاله :
مقالة حاضر تصویری از رهیافتهای گوناگون فکری در روابط بینالملل معاصر را که در صدد بررسی ساختارهای نظم و ترسیم افق آینده هستند، ارائه و سپس آنها را ارزیابی و تحلیل خواهد نمود. پرسش بنیادین مقاله، این است که امروزه در سیاست جهانی چگونه نظامی حاکم است و چگونه نظمی آن را به پیش میبرد؟ کدامیك از گزینههای مطرح از جمله لیبرالیسم، نظام تکقطبی، ایدة برخورد تمدنها، جهاد در مقابل نظام نو استعماری غرب و یا نظام آنارشیگونه به بهترین وجه میتواند ترسیم کنندة چشمانداز نظام سیاست جهانی در آینده باشد؟ آیا هر کدام از این موارد به تنهایی میتوانند سرنوشت فعلی ساختار جهانی را رقم بزنند یا اينكه هر کدام از آنها قسمتی از پارادایم نظام معاصر جهانی محسوب میشوند که با قرار گرفتن در کنار یکدیگر ميتوانند پاسخگوی سؤالهای مربوط باشند. ایدة نوشتار حاضر این است که هر بحثی راجع به نظم جهانی باید دربرگیرندة چهار وجه گوناگون باشد: موازنة نظامی و سیاسی قدرت، تقویت نهادهای بینالمللی و پیدایش حاکمیت جهانی، تأكيد بر ارزشهای مشترک فکری انسانی در سطح جهانی و تبیین و تعیین ساختار اقتصاد سیاسی جهانی درباره تولید، مالیه و توزیع. با توضیح این موارد مقایسه مختصری از نظم فعلی در مقابل نظمهای گذشته در ساختار نظام جهانی صورت ميگيرد و در نهایت توصیههایی نیز برای پیشبرد نظم آینده جهانی ارائه میگردد.
Portraying different approaches towards contemporary international relations which attempt to study the structures of its present order and depict the future horizon, this paper poses the main questions of what the current structure of international system and its dominant order is, and what approaches best explain the prospect of the future: liberalism, unipolar system, clash of civilizations, jihad against new colonialism, or anarchism. Can any of these systems explain future scenarios by itself or they are just parts of the paradigm of current world system when put together may provide answers to the question? The main idea of the article is that any discourse about world order has to cover four aspects: political and military balance of power, strengthening international institutions and global sovereignty, emphasis on shared human values, and explaining the structure of world political economy and finance production and distribution.