Analysis of Rhetorical Fields in Saadi's Works and Their Generalization in Persian Language and Literature
Subject Areas : Research in Iranian classical literature
1 - Ph.D of Shahid Madani University of Azerbaijan
Keywords: Rhetoric Persian language Syntactical structure Rhetorical purposes Sa'di',
Abstract :
In order to understand the rhetoric of the Persian language and to discover its rules and principles, it is necessary to study and analyze its syntactic structures. By this manner, the order of syntactic structures in normal status can be recognized the changes that happen due to rhetorical purposes could be distinguished; because the syntax structures, which are the various orders of the components, are forming according to meaning and rhetorical purposes. Any kind of "change in the grammatical position of the components", "change in sentence form" and any "deletion or addition" in the word are the result of rhetorical purposes. This article focuses on Sa'di's work as a prominent example of Persian rhetoric, examining the most important fields of rhetoric through which the transfer of meaning and the induction of rhetorical goals take place. The purpose of this research is to identify the general fields of Persian language syntax in inducing rhetorical goals, each of which can include many instances. It also attempts to show what meanings and purposes are usually expressed with each of these capacities. The results show that "displacement of word components", "change in structure and formation of sentences” and "syntactic increase and decrease" are the main means used to express rhetorical purposes in Persian syntax.
جبری، سوسن و پرند فیاض¬منش (1389) «کارکردهای زیبایی¬شناسی پیش¬آیی فعل در غزل سعدی»، پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 18، صص 113-141.
جرجانی، عبدالقاهر (1368) دلائل الاعجاز فی القرآن، ترجمۀ سید محمد رادمنش، مشهد، آستان قدس رضوی.
حمیدیان، سعید (1383) سعدی در غزل، تهران، قطره.
خلیلی¬ثابت، مسعود و بابک دبیر (1392) مباحثی در دستور از دیدگاه زبان¬شناسی، رشت، دانشگاه گیلان.
دبیرمقدم، محمد (1392) پژوهش¬های زبان¬شناختی فارسی، چاپ چهارم، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
درزی، علی و وحید صادقی (1393) تعیین همبستگی¬های نحوی و آوایی در ساختِ ارتقایی و مبتداسازی در زبان فارسی، تهران، دانشگاه تهران.
رضانژاد، غلامحسین (1367) اصول علم بلاغت در زبان فارسی، تهران، الزهراء.
سعدی، مصلح¬الدین (1394) غزل¬های سعدی، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چاپ دوم، تهران، سخن.
--------------- (1384الف) بوستان سعدی، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چاپ هشتم، تهران، خوارزمی.
--------------- (1384ب) گلستان سعدی، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چاپ هفتم، تهران، خوارزمی.
--------------- (1389) کلیات سعدی، تصحیح محمدعلی فروغی، چاپ پانزدهم، تهران، امیرکبیر.
شفیعی¬کدکنی، محمدرضا (1376) موسیقی شعر، چاپ پنجم، تهران، آگه.
-------------------- (1391) رستاخیز کلمات، چاپ سوم، تهران، سخن.
شمیسا، سیروس (1381) معانی، چاپ هفتم، تهران، میترا.
صالحی، فاطمه (1386) «علم معانی و دستور نقش¬گرای هلیدی»، کتاب ماه ادبیات، شماره 8، پیاپی 122، صص 32-41.
کزازی، میرجلال¬الدین (1373) معانی، چاپ سوم، تهران، مرکز.
ناتل خانلری، پرویز (1374) تاریخ زبان فارسی، چاپ پنجم، تهران، سیمرغ.
