• فهرس المقالات Change of use

      • حرية الوصول المقاله

        1 - بررسی پیكربندى ساختار فضایی کاروانسرای شاه عباسی در کرج به روش نحو فضا
        نسرین مختاری الهام اسفندیاری فرد
        چيدمان فضا مجموعه‌اي از روش‌ها و تئوري‌هايي است كه به مطالعه چگونگي اثر متقابل ساختار پيكربندي فضا و سازمان و رفتارهاي اجتماعي می‌پردازد. بررسی چیدمان فضایی یکی از راهکارهای اساسی ارزیابی کاربری‌‌های هر بنایی است. این موضوع به‌‌ویژه در بناهای تاریخی نمود خاصی می‌‌یابد ز أکثر
        چيدمان فضا مجموعه‌اي از روش‌ها و تئوري‌هايي است كه به مطالعه چگونگي اثر متقابل ساختار پيكربندي فضا و سازمان و رفتارهاي اجتماعي می‌پردازد. بررسی چیدمان فضایی یکی از راهکارهای اساسی ارزیابی کاربری‌‌های هر بنایی است. این موضوع به‌‌ویژه در بناهای تاریخی نمود خاصی می‌‌یابد زیرا تکنیک چیدمان فضا و ترسیم نمودار‌‌های توجیهی، امکان تحلیل روابط فضایی بناهای معماری را میسر می‌سازد. کاروانسرای شاه عباسی از تاریخچه چند قرنی برخوردار است که در مقاطع مختلف از کاربری‌‌های مختلف برخوردار بوده است. این مقاله به بررسی چيدمان فضایی كاروانسرای شاه‌‌عباسی کرج در دوره‌‌های زمانی صفویه و قاجاریه با استفاده از تكنيك اسپیس‌‌سینتکس یا همان چیدمان فضا می‌پردازد و باتوجه‌به تغییر کاربری کاروانسرای شاه عباسی به مدرسه در دوره قاجار به دنبال پاسخ‌دادن به این سؤال اصلی است که کاربری جدید به چه اندازه با روابط فضایی کاروانسرای شاه عباسی انطباق داشته است؟ و مزایا و معایب تغییر این کاربری چیست؟ برای پاسخ‌گویی به این سؤال ابتدا با استفاده از روش توصيفي تحليلي و مطالعات كتابخانه‌‌اي و برداشت‌‌هاي ميداني به بررسي چيدمان فضايي کاروانسرای شاه عباسی در دو دوره صفویه و قاجار پرداخته شده است. در ادامه ترسيم نمودار‌‌هاي توجيهي با استفاده از تکنیک نحو فضا و تحليل آن‌ها بر اساس عوامل گوناگون اثرگذار انجام گرفت. نتیجه تحقیق با تحلیل داده‌ها و مقایسه نمودار توجیهی با نمودارهای مدارس در دوره قاجار حاکی از آن است که چیدمان فضایی جدید کاروانسرای شاه عباسی در عصر قاجار که در نتیجه تغییر کاربری از کاروانسرا به مدرسه صورت پذیرفته بود علی‌رغم برخی معایب همچون کم‌توجهی به سلسله‌مراتب دسترسی مناسب و تهویه و تناسبات، به مقدار زیادی با روابط فضایی مدارس آن زمان انطباق دارد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - ارزيابي عوامل مؤثر در تغيير کاربري فضاها با رويکرد باززنده‌سازي
        فاطمه برغش مریم  دستغیب پارسا آتنا عبدشیخی کیمیاالسادات طبیب‌زاده
        <p>امروزه بناهایی که دیگر قابلیت ماندگاری در نقش اولیه&zwnj;ی خود را ندارند به یکی از بحران&zwnj;های حائز اهمیت برای جوامع مختلف تبدیل شده است. یکی از راهکارهای حفاظت از بناهای بدون استفاده با هدف بهره&zwnj;برداری بهینه از منابع، توسعه پایدار، اقتصادی بودن و محافظت از م أکثر
        <p>امروزه بناهایی که دیگر قابلیت ماندگاری در نقش اولیه&zwnj;ی خود را ندارند به یکی از بحران&zwnj;های حائز اهمیت برای جوامع مختلف تبدیل شده است. یکی از راهکارهای حفاظت از بناهای بدون استفاده با هدف بهره&zwnj;برداری بهینه از منابع، توسعه پایدار، اقتصادی بودن و محافظت از میراث فرهنگی، تغییرکاربری و استفاده مجدد از آنها با رویکرد باززنده&zwnj;سازی است. هدف از این پژوهش شناسایی عواملی است که از طریق آنها با ایجاد نیرویی محرک در تغییر کاربری&zwnj;های فضایی بتوان به باززنده&zwnj;سازی فضاها در آن دست یافت. روش تحقیق پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و روش مقایسه&zwnj;ای - تطبیقی و به&zwnj;منظور دسترسی به ادبیات موضوع، مفاهیم پایه از روش کتابخانه&zwnj;ای و پیمایشی جمع&zwnj;آوری شده&zwnj;اند. در این پژوهش نحوه مداخله و تغییر کاربری فضاها با تأکید بر باززنده&zwnj;سازی جمع&zwnj;آوری شده است و در ادامه مؤلفه&zwnj;های استخراج&zwnj;شده در 6 نمونه موردی در قالب جداول و نمودار مورد تحلیل قرار گرفته است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که توجه به کیفیت فضایی، اجزاء و عناصر و توجه به کاربری پیشین رابطه متقابلی با تغییر کاربری بنا با تأکید بر رویکرد باززنده&zwnj;سازی دارد و در نتیجه اثری ماندگار به دست می&zwnj;آوریم و با بررسی معیارها و زیرمعیارها در نمونه&zwnj;های موردی چنین استنباط گردید که موزه آب در آب&zwnj;انبار وکیل، موزه نساجی شیراز و هاستل روبرو در تهران با معیار&zwnj;های باززنده&zwnj;سازی تطابق بیشتری دارند.</p> تفاصيل المقالة