فهرس المقالات deep approach

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - رابطه امید به تحصیل و رویکرد به یادگیری:‌ بررسی نقش واسطه‌ای خودتنظیمی تحصیلی
  سمیرا راه پیما حمید بارانی فرهاد خرمائی
  امید به عنوان یکی از رویکردهای مطرح در روان‌شناسی مثبت‌نگر در سال های اخیر توجه متخصصان تعلیم و تربیت را به خود اختصاص داده است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌گری خودتنظیمی تحصیلی در ارتباط بین امید به تحصیل و ابعاد رویکرد به یادگیری بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر تم أکثر

  امید به عنوان یکی از رویکردهای مطرح در روان‌شناسی مثبت‌نگر در سال های اخیر توجه متخصصان تعلیم و تربیت را به خود اختصاص داده است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌گری خودتنظیمی تحصیلی در ارتباط بین امید به تحصیل و ابعاد رویکرد به یادگیری بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر تمام دانش‌آموزان متوسطه دوم منطقه ششده و قره‌بلاغ بودند که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند. شرکت‌کنندگان پژوهش 348 نفر از دانش‌آموزان دختر (223) و پسر ( 125) بودند که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه-های خودتنظیمی تحصیلی، پرسشنامه امید به تحصیل و مقیاس رویکرد به یادگیری پاسخ دادند. به منظور پاسخگویی به فرضیه های پژوهش از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS 22 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که امید به تحصیل هم به صورت مستقیم و هم به طور غیر‌مستقیم و از طریق خودتنظیمی تحصیلی، پیش‌بینی کننده رویکرد به یادگیری بود. نتیجه‌گیری: در مجموع یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر اهمیت توجه به نقش امید به تحصیل و خودتنظیمی تحصیلی در رویکرد به یادگیری است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - رابطه اميد به تحصيل و رويکرد به يادگيري: بررسي نقش واسطه اي خودتنظيمي تحصيلي
  سمیرا راه پیما حمید بارانی فرهاد خرمائی
  هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطهگري خودتنظيمي تحصيلي در ارتباط بين اميد به تحصيل و ابعاد رويکرد به يادگيري بود. جامعة آماري پژوهش حاضر تمام دانش آموزان متوسطه دوم منطقه ششده و قره بلاغ بودند که در سال تحصيلي 96-95 مشغول به تحصيل بودند. شرکت کنندگان پژوهش 348 نفر از دانش آ أکثر

  هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطهگري خودتنظيمي تحصيلي در ارتباط بين اميد به تحصيل و ابعاد رويکرد به يادگيري بود. جامعة آماري پژوهش حاضر تمام دانش آموزان متوسطه دوم منطقه ششده و قره بلاغ بودند که در سال تحصيلي 96-95 مشغول به تحصيل بودند. شرکت کنندگان پژوهش 348 نفر از دانش آموزان دختر (223) و پسر ( 125) بودند که به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي خودتنظيمي تحصيلي (بوفارد و همکاران، 1995)، پرسشنامه اميد به تحصيل (خرمائي و کمري، 1396) و مقياس رويکرد به يادگيري (اليوت و همکاران، 1999) پاسخ دادند. به منظور پاسخگويي به فرضيه هاي پژوهش از مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار AMOS 22 استفاده شد. نتايج نشان داد که اميد به تحصيل هم به صورت مستقيم و هم به طور غيرمستقيم و از طريق خودتنظيمي تحصيلي، پيش بيني کنندة رويکرد به يادگيري بود. در مجموع، نتايج پژوهش حاضر بيانگر اهميت و نقش متغير اميد به تحصيل در افزايش خودتنظيمي تحصيلي و افزايش رويکردهاي انطباقي است. با توجه به نقش سازگارانه اميد به تحصيل ضروري است که متوليان تعليم و تربيت به آموزش اينگونه توانمندي ها به دانش آموزان توجه ويژه داشته باشند. همچنين افزايش نگرش منفي نسبت به تحصيل و کاهش انتظار مثبت نسبت به تحصيل در جامعة کنوني نيز ضرورت پرداختن و آموزش توانمندي هايي همچون اميد را دوچندان مي سازد. تفاصيل المقالة