چکيده در اين مقاله يک مدل دو بعدي از ميدان نفتي لالي و گسل‎هاي يال شمالي و جنوبي آن بر مبناي روابط المان محدود و با نرم‎افزار ABAQUS انجام يافته است. در اين مدل نتايج ژئودزي از شبکه‎هاي ژئوديناميک منطقه و مقدار تنش‎هاي تکتونيکي به عنوان قيود وارد مساله شده‎اند و سازندهاي مختلف ميدان با خصوصيات الاستيک در نظر گرفته شده است. سطح گسل با المان هاي تماسي پوشيده شده است که اجازه لغزش، نفوذ و تغيير شکل را دارند و با توجه به اين خصوصيات به خوبي مي‎توانند تغييرات در سطح گسل را نشان دهند. نتايج مدلسازي با معيارهاي زمين شناسي(نتايج ژئودزي) مقايسه گرديده که هماهنگي مناسبي بين نتايج و معيارهاي صحت سنجي مشاهده مي‎شود. نتايج با ضريب اصطکاک هاي مختلف با نرخ جابجايي ايستگاه‎هاي GPS مقايسه شده که هماهنگي در ضريب اصطکاک 02/0 مشهودتر است. نرخ جابجايي ساليانه گسل يال جنوبي در دو حالت ضريب اصطکاک 02/0 و 1/0 به ترتيب 3/6 و 11 ميلي‎متر بر سال به دست آمده است. نتايج حاصل از مدلسازي همچنين نشان داد که گسل در عمق‎هاي مختلف جابجايي‎هاي متفاوتي داشته و در اعماق کمتر، جابجايي بيشتري داراست و محل به هم‎پيوستن گسل‎هاي يال شمالي و جنوبي تاقديس لالي که بيشترين تنش‎ها را در خود متمرکز کرده‎اند، محل بحراني و تمرکز تنش گسل به شمار مي‎رود. تفاصيل المقالة