امروزه به دلیل افزایش داده‌های مهم موجود در جهان به ذخیره‌سازهایی با تراکم ذخیره‌سازی بیشتر نیاز است و از این جهت استفاده از حافظه‌های مولکولی زیستی در پژوهش‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته ‌است. DNA به عنوان یک ذخیره‌ساز مولکولی می‌تواند حجم زیادی از داده را در فضای محدود و با ماندگاری بالا ذخیره کند. انتخاب یک نگاشت مناسب از داده دیجیتال به الفبای DNA اهمیت زیادی دارد. در این مقاله، یک روش جدید برای نگاشت داده دیجیتال به الفبای DNA با هدف سادگی کدگذاری و کدگشایی، حذف خطای کدگشایی، ذخیره‌سازی داده‌های دیجیتال و علامت- رقم با فشردگی مناسب و سرعت کدگذاری بالا برای داده‌های کلان پیشنهاد شده است. بررسی‌های انجام‌گرفته نشان می‌دهد که روش پیشنهادی در مقایسه با روش‌هایی پیشین می‌تواند بازیابی اطلاعات از DNA را در مدت طولانی تضمین نماید. همچنین به دلیل دستاوردهای حاصل‌شده نسبت به روش‌های پیشین از فشردگی کمتری برای ذخیره داده‌های دیجیتال بهره می‌گیرد. تفاصيل المقالة