: برقراري ارتباط مؤثر بين صنعت و دانشگاه يكي از دغدغه‌هاي دولت‌ها در كشورهاي مختلف دنيا به شمار مي‌رود. بر سر راه اين ارتباط همواره موانع فرهنگي، ساختاري و عملكردي مختلفي وجود دارد كه دولت‌ها با توجه به نياز و ساختار صنعتي و دانشگاهي خود با استفاده از مدل‌هاي مختلف در برطرف كردن آنها همت گماشته‌اند. در اين مقاله سعي بر آن است كه يكي از نمونه‌هاي موجود براي برقراري اين ارتباط در كشور مورد بررسي قرار گرفته و ضمن معرفي اين نمونه، تجربيات حاصل از به‌كارگيري آن تا حد امكان منتقل شود تفاصيل المقالة