زمینه: پژوهش ها حاکی از آن است که خلاقیت یکی از مهمترین عوامل در موفقیت سازمان بوده و برای سازمان به عنوان یک مزیت رقابتی به شمار می آید و در این راستا خلاقیت کارکنان می تواند، به عنوان یک مزیت رقابتی مهم، در سایه ی رهبری تحول آفرین پدیدار گردد هدف: هدف اصلی مورد بررسی در این پژوهش؛ بررسی رابطه سبک رهبری تحول آفرین با خلاقیت معلمان می باشد. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان شهرستان دره شهر می باشد که حجم آن بر اساس آخرین آمار و اطلاعات موجود 450 نفر می باشد که تعداد نمونه برآورده شده با عنایت به فرمول لوی و لمشو (1999) برابر با 135 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. در پژوهش حاضر با بهره گیری از دو پرسشنامه استاندارد، پرسشنامه سنجش خلاقیت کارکنان رندسیپ(1979) و هم چنین پرسشنامه باس و آوالیو(2000) برای سنجش رهبری تحول آفرین به بررسی متغیرهای فوق پرداخته شد. سوالات پژ‍وهش در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که بین رهبری تحول آفرین و ابعاد آن(ترغیب ذهنی، نفوذ آرمانی، ملاحظه فردی و انگیزش الهام بخش) با خلاقیت معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین نتایج رگرسیون گام به گام حاکی از آن است که از بین ابعاد چهار گانه رهبری تحول آفرین(متغیرهای پیش بین)؛ متغیرهای پیش بین ترغیب ذهنی و انگیزش الهام بخش به عنوان متغیرهای پیش بین، معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح تغییرات خلاقیت (متغیر ملاک)، را دارا بوده اند. نتیجه گیری: براساس یافته های تحقیق می توان اذعان داشت که هر چه میزان گرایش مدیران به سبک رهبری تحول آفرین بیشتر باشد، معلمان خلاقیت بیشتری از خود نشان می دهند. تفاصيل المقالة

در اقتصاد معاصر، دانش، پایه و اساس رقابت سازمانی است از این رو شرکت های مختلف به ویژه شرکت های کوچک و متوسط برای حفظ بقا و موفقیت خود باید وضعیت روشنی از جریان دانش در سازمان خود داشته باشند تا بتوانند آن را به درستی مدیریت کنند. هدف از انجام این پژوهش ترسیم وضعیت روشنی از چگونگی به کارگیری استراتژی های مدیریت دانش شرکت های مستقر در شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان است. بدین منظور 98 شرکت به روش نمونه گیری ساده انتخاب شد و پرسشنامه 47 سؤالی شامل 4 استراتژی کاربرد دانش، انتقال دانش، دانش سازمانی و تولید و توسعه، در بین مدیران آن ها توزیع گردید. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی،میانگین و انحراف استاندارد) استفاده گردید. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که استراتژی غالب مدیریت دانش شرکت های شهرک در زمینه کاربرد دانش، استراتژی انسان محور، درزمینه انتقال دانش، استراتژی اجتماعی، در تولید و توسعه دانش، استراتژی کاربردی و در زمینه دانش سازمانی، استراتژی نوآوران می یاشد. این نتایج نشان می دهد که در شرکت های مورد مطالعه تأکید بیشتری بر دانش پنهان نسبت به دانش آشکار وجود دارد و دانش بیشتر ماهیت شخصی دارد که پیشنهاد می شود برای تعدیل وضعیت موجود بخشی از دانش تجربی افراد مستند و مکتوب گردد تا بتواند به راحتی در اختیار دیگران قرار گیرد. تفاصيل المقالة

هدف اصلی این مقاله مطالعه و بررسی نقش "مدیریت محیط" به عنوان یکی از عوامل موثر بر سازگاری سازمانی دانشگاه های دولتی شهر تهران با محیط بیرونی تأثیر دارند، می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانشگاههای دولتی شهر تهران بوده و داده های مورد نیاز بر اساس یک رویکرد آمیخته (روش تحقیق کمی و کیفی) استخراج، آزمون و تحلیل شده اند. در بخش کیفی بعد از تحلیل محتوای اسناد علمی و تحقیقات مرتبط، با اساتید آموزش عالی مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته انجام شده و سپس در بخش کمی با استفاده از روش دلفی اجماع کلی بین نظرات اندیشمندان حاصل شده است. داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه ها به روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزارهایSPSS , Smart PLS تجزیه و تحلیل شده است. تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه نشان می دهد که 9 عامل سازمانی در مجموع 55/70 درصد واریانس سازگاری سازمانی دانشگاه را تبیین می کنند. از بین متغیرها ومولفه های مورد نظر "مدیریت محیط" مهمترین عامل بوده وبه تنهایی10 درصد واریانس سازگاری دانشگاه با محیط بیرونی را تبیین می کند. سازه "مدیریت محیط" توسط پنج نشانگر آزمون شده است. نتایج نشان می دهد که این متغیرها در مجموع می توانند 71/77 درصد واریانس سازه "مدیریت محیط" را تبیین کنند. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیأت علمی در دانشگاه تهران طراحی و اجرا شده است. روش تحقيق از نوع آميخته اكتشافي است که در دو بخش كيفي و كمي صورت پذيرفته است. در بخش كيفي از طريق روش مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با 15 نفر از متخصصان و صاحب‌نظران كه به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده بودند، عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیأت علمی شناسايي و دسته‌بندي شدند. در بخش كمي در قالب روش تحقيق توصيفي- پيمايشي و از طريق ابزار پرسشنامه محقق‌ساخته نظرات و ديدگاه‌هاي 282 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه تهران كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌ای نسبی انتخاب شده بودند گردآوري شد. در نتیجه تحلیل داده‌های بخش کیفی پژوهش که به روش کدگذاری باز و محوری انجام شد، دو دسته کلی از عوامل شناسایی گردید که شامل عوامل شخصی و عوامل سازمانی می‌باشد. سپس در مرحله کمی داده‌هاي به دست آمده با استفاده از فرایند تحليل سلسله‌مراتبي (AHP) به روش میانگین هندسی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیأت علمی اولويت‌بندي گرديد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که از میان عوامل شخصی ویژگی‌های شخصیتی اعضای هیأت علمی با وزن نسبی 302/0 داراي بيشترين اهميت بوده و بعد از آن عوامل عوامل انگیزه، پیشینه علمی، تعهدحرفه‌ای، و مسئولیت‌پذیری به ترتیب با وزن نسبی 251/0، 194/0، 135/0، و 118/0 قرار دارد. از میان عوامل سازمانی نیز فرهنگ و جو سازمانی با وزن نسبی 277/0 دارای بیشترین اولویت بوده و بعد از آن به ترتیب عوامل نظام ارتقای شغلی، عوامل مدیریتی، فرصت بالندگی، عوامل ساختاری، و عوامل معیشتی با ضرایب نسبی 216/0، 18/0، 138/0، 104/0، و 085/0 قرار دارد. تفاصيل المقالة