از چالش‌های مهم در حذف پژواک آکوستیکی با استفاده از فیلترهای وفقی، تنک‌بودن پاسخ ضربه مسیرهای آکوستیکی و وابستگی زیاد عملکرد الگوریتم‌های وفقی به پراکندگی مقادیر ویژه ماتریس همبستگی سیگنال ورودی می‌باشد که سبب افت کارایی حذف‌کننده‌های وفقی پژواک آکوستیکی می‌شود. در این مقاله به منظور بهبود عملکرد الگوریتم وفقی LMS/Newton در حذف پژواک آکوستیکی، محاسبه معکوس ماتریس همبستگی سیگنال ورودی اصلاح شده است. در این روش از لم معکوس ماتریس به صورتی بهره‌گیری می‌شود که در ابتدای همگرایی سهم ماتریس معکوس در به‌هنگام‌سازی وزن‌ها بیشتر بوده و در نتیجه وابستگی به پراکندگی مقادیر ویژه در شروع همگرایی کاهش یابد. همچنین برای تنظیم طول گام از یک روش تناسبی بهبودیافته استفاده می‌شود، به طوری که نقش وزن‌های با دامنه بزرگ‌تر در فرایند وفق در ابتدا بیشتر از سایر وزن‌ها بوده و به تدریج در طول همگرایی نقش تمامی وزن‌ها یکسان ‌شود. این روش تناسبی علاوه بر بهبود سرعت همگرایی، سبب بهبود عملکرد حالت دایم الگوریتم وفقی در شناسایی پاسخ ضربه تنک مسیرهای آکوستیکی می‌گردد. نتایج شبیه‌سازی با استفاده از سیگنال رنگی دارای طیف شبه- گفتار نشان می‌دهد خطای عدم انطباق حالت دایم الگوریتم پیشنهادی در مقایسه با الگوریتم LMS/Newton در حدود dB 5/6 پایین‌تر است. همچنین همگرایی الگوریتم پیشنهادی در مقایسه با الگوریتم NLMS تناسبی، برای رسیدن به خطای عدم انطباقdB 17- حدود 6/3 ثانیه سریع‌تر است. تحلیل‌های نظری میزان عدم انطباق الگوریتم در حالت گذرا و حالت دایم نیز ارائه و با نتایج شبیه‌سازی مقایسه شده است. تفاصيل المقالة

شکل‌دهنده‌های پرتو تفاضلی عملکرد مؤثری در کاربردهای پهن‌باند نظیر کاربردهای آکوستیکی دارند؛ اما دارای بهره نویز سفید محدودی هستند. در این مقاله به‌منظور بهبود بهره نویز سفید شکل‌دهنده پرتو تفاضلی، یک الگوریتم شکل‌دهنده تفاضلی بر مبنای وزن‌دهی وفقی ارائه شده که از روش شکل‌دهی پرتو پاسخ کمینه واریانس بدون اعوجاج (MVDR) بهره می‌گیرد. به این منظور، ابتدا شکل‌دهی پرتو تفاضلی در دو مرحله اجرا شده که در مرحله اول، تفاضل مکانی مشاهده‌ها به‌دست آمده و در مرحله دوم شکل‌دهنده پرتو بهینه گردید. سپس با محاسبه ضرایب و تلفیق شکل‌دهنده‌های پرتو تفاضلی و MVDR، شکل‌دهنده پرتو وفقی پیشنهادی به‌دست آمد. در شکل‌دهنده پیشنهادی، سهم روش تفاضلی و روش MVDR در ایجاد سیگنال خروجی توسط ضریب تلفیق وفقی که تابع فرکانس، فاصله بین میکروفن‌ها، زاویه هدف و تعداد میکروفن‌ها است، تعیین می‌گردد. شکل‌دهنده پرتو پیشنهادی با درنظرگرفتن چهار میکروفن و فاصله دو سانتی‌متری بین میکروفن‌ها منجر به بهبود بهره نویز سفید به مقدار 35 دسی‌بل و بهره SNR به مقدار 18 دسی‌بل نسبت به شکل‌دهنده پرتو تفاضلی در فرکانس 1 کیلوهرتز می‌شود. همچنین فاکتور جهت‌دهی در الگوریتم وفقی پیشنهادی به میزان 5/3 دسی‌بل نسبت به شکل‌دهنده پرتو تفاضلی بهبود پیدا کرده است. تفاصيل المقالة