در اين مقاله آزمون فرضيه مرکب برای آشکارسازی همدوس سيگنال راداری با تموج آهسته و شيفت داپلر نامعلوم در کلاتر غير گوسی حل شده است. به آشکارسازی همدوس سيگنال راداری با شيفت داپلر نامعلوم در معدود كارهاي تحقيقاتي و آن هم با فرض كلاتر گوسی توجه شده است. در رادارهاي امروزي كه داراي تفکيک‌پذيری بالا هستند و در زواياي ميل کم، توزيع‌های شبه‌گوسی به صورت مناسب‌تری بر توزيع آماری كلاتر منطبق می‌شوند. از آنجايی که آشکارسازي بهينه هدف با شيفت داپلر نامعلوم در كلاتر شبه‌گوسی شامل يک انتگرال چندگانه پيچيده است، لذا در اين مقاله آشکارسازهای شناخته‌شده و شبه‌بهينه GLR و CGLR معرفی شده و براي اولين بار تحت شرايط جديد تعميم داده مي‌شوند. همچنين با استفاده از تخمين متغير تصادفي منصوب به توان کلاتر (τ) در سلول تحت آزمايش، آشکارساز GLRTLQ معرفي شده و براي حالت شيفت داپلر نامعلوم تعميم داده مي‌شود. خواهيم ديد اين آشکارساز ساختاری ساده و مستقل از توزيع کلاتر داشته و در نتيجه CFAR مي‌باشد. در ادامه با انجام شبيه‌سازي كامپيوتري عملکرد آشکارسازهای پيشنهادي بررسی شده و مورد ارزيابي قرار مي گيرد. تفاصيل المقالة

اين مقاله به مبحث بهسازي گفتار در حوزه موجك مي‌پردازد. در روش پیشنهادی، بعد از تجزيه سيگنال نويزي به باندهاي موجك تابع آستانه‌گذاري وفقي روي ضرايب موجك اعمال مي‌شود. در زيرباندهایی كه دارای انرژی گفتار با محتوای بسیار زیاد هستند، از حد آستانه كوچك‌تر و تابع آستانه‌گذاري سخت استفاده می‌شود و برعکس، در زيرباندهاي با محتوای ناچیز از انرژی گفتار، حد آستانه بزرگ‌تر و تابع آستانه‌گذاري نرم مورد استفاده واقع می‌شود. در نواحی با وضعیت بینابین دو حالت فوق، تابع آستانه‌گذاري به‌صورت وفقی و مابين دو وضعیت حدی آستانه‌گذاري سخت و آستانه‌گذاری نرم تعیین می‌شود. پارامتري كه تابع آستانه‌گذاري و حد آستانه را در هر زيرباند موجك تعيين مي‌كند با نسبت توان گفتار و نويز در هر زیرباند رابطه دارد. آزمایش‌های انجام‌شده در مقایسه با روش‌های قبلی نشان می‌دهد كه با اعمال اين تكنيك، نويز به‌نحو مطلوبي حذف شده و میزان اعوجاج در گفتار خروجي کاهش می‌یابد. علاوه بر اين، نتايج شبيه‌سازي حکایت از آن دارد كه افزايش رشد درخت موجك در بهبود خروجي سيستم بهسازي تأثير داشته و نوع موجك مناسب، وابسته به نوع نویز موجود در محیط می‌باشد. تفاصيل المقالة

در اين مقاله به حل آزمون فرضيه مرکب برای آشکارسازی همدوس اهداف راداری با تموج میانی در کلاتر اقدام شده است. در معدود تحقیقات انجام‌شده قبلی، در شرایط مشابه، بردار هدف به‌صورت یک بردار تصادفی گوسی و مستقل از بردار کلاتر مدل ‌شده است. در این مقاله بر مبنای همدوس‌بودن آشکارسازی و تعمیم مدل‌های سورلینگ به حالت بینابینی، به مدلي مي‌رسيم که نشان می‌دهد استفاده از فرض گوسی‌بودن بردار هدف در چنین حالتی صحیح نمی‌باشد. بر این مبنا، بر اساس روابط آشکارسازی بهینه، آزمون مهم GLR برای آشکارسازی اهداف با تموج میانی در کلاتر گوسي محقق و عملکرد آن با آشکارسازهای تخمین‌زن - همبستگی‌یاب (ECD) و آشکارساز خطی بیشینه‌کننده سیگنال به کلاتر (OF) مقایسه شده است. ضمناً در آشکارسازی، شیفت داپلر معلوم فرض می‌شود. تفاصيل المقالة