امروزه برنامه‌هاي پاسخگويي بار مورد توجه فراوانی قرار گرفته‌اند. با گسترش اين برنامه‌ها، مشتريان مي‌توانند مشابه سمت توليد، در بهره‌برداري سيستم مشارکت کنند و بر اين اساس نياز به بازبيني مدل‌هاي برنامه‌ريزي سيستم قدرت احساس مي‌شود. در اين مقاله به مدل‌سازي اثرات پاسخگويي بار بر برنامه‌ريزي توسعه توليد پرداخته شده و تأثيرات، از دو ديدگاه مشتريان و شرکت‌هاي توليد بررسي شده است. مدل به کار رفته در اين مقاله منطبق با ساختار غير متمرکز بازارهاي برق کنوني مي‌باشد. در اين راستا تأثير پاسخگويي بار، بر تصميم به سرمايه‌گذاري در واحدهاي توليدي جديد مورد بررسي قرار گرفته و کاهش نياز به ظرفيت‌هاي جديد يا تعويق آن با ارائه يک شاخص جديد ارزيابي شده است. همچنين تغييرات در هزينه سرمايه‌گذاري در واحدهاي توليدي جديد و نيز تغييرات هزينه‌هاي پرداختي توسط مشتريان، در نتيجه پاسخگويي بار، تجزيه و تحليل شده است. روش پيشنهادي روي شبکه 30 باسه استاندارد IEEE آزمايش شده و نتايج به دست آمده ارائه و تحليل شده‌اند. تفاصيل المقالة