رويكردهاي واژه‌يابي گفتار به دو گروه تقسيم می‌شوند: رويكردهاي مبتني بر مدل مخفي ماركف و رويكردهاي متمايزساز. يكي از فوايد رويكردهاي مبتني بر مدل مخفي ماركف، قابليت استفاده از اطلاعات وابسته به محتوا (سه واج) در جهت بهبود كارايي سيستم واژه‌ياب گفتار مي‌باشد. از طرفی، عدم امكان استفاده از اطلاعات وابسته به محتوا يكي از معایب رويكردهاي واژه‌يابي گفتار متمايزساز محسوب مي‌شود. در اين مقاله، راهكاري براي رفع اين عیب ارائه شده که به اين منظور، بخش استخراج ويژگي يك سيستم واژه‌ياب گفتار متمايزساز مبتنی بر الگوریتم تکاملی (EDSTD)- كه در كارهاي قبلي ما ارائه شده است- به گونه‌اي تغيير یافته كه اطلاعات وابسته به محتوا را در نظر بگيرد. در مرحله نخست،‌ يك رويكرد استخراج ويژگي مستقل از محتوا پيشنهاد شده و سپس رويكردي براي به كارگيري اطلاعات وابسته به محتوا در بخش استخراج ويژگي ارائه شده است. نتايج ارزيابي‌ها روی دادگان TIMIT حاكي از آن است كه نرخ بازشناسي سيستم EDSTD وابسته به محتوا (CD-EDSTD) در اخطار اشتباه بر كلمه كليدي بر ساعت بزرگ‌تر از دو، حدود 3% از نرخ بازشناسي درست سيستم EDSTD مستقل از محتوا (CI-EDSTD) بالاتر است. هزينه اين بهبود دقت، حدود 36/0 افت سرعت پاسخ‌گويي است كه قابل چشم‌پوشي مي‌باشد. تفاصيل المقالة

یکی از چالش‌های مسئله تشخیص داده پرت با ابعاد بالا، طلسم بعد است که در آن برخی ابعاد (ویژگی‌ها) منجر به پنهان‌شدن داده‌های پرت می‌گردند. برای حل این مسئله، ابعادی که حاوی اطلاعات ارزشمندی در دادگان با ابعاد بالا جهت تشخیص داده پرت هستند، جستجو می‌شوند تا با نگاشت دادگان به زیرفضای متشکل از این ابعاد مرتبط، داده‌های پرت برجسته‌تر و قابل شناسایی شوند. این مقاله با معرفی یک روش جدید انتخاب زیرفضای مرتبط محلی و توسعه یک رویکرد امتیازدهی داده پرت مبتنی بر چگالی محلی، امکان تشخیص داده پرت در دادگان با ابعاد بالا را فراهم می‌نماید. در ابتدا، یک الگوریتم برای انتخاب زیرفضای مرتبط محلی بر اساس آنتروپی محلی ارائه می‌شود تا بتواند برای هر نقطه داده با توجه به داده‌های همسایه‌اش یک زیرفضای مرتبط انتخاب کند. سپس هر نقطه داده در زیرفضای انتخابی متناظرش با یک روش امتیازدهی پرت محلی مبتنی بر چگالی امتیازدهی می‌شود، به طوری که با در نظر گرفتن یک پهنای باند تطبیقی جهت تخمین چگالی هسته سعی می‌شود که اختلاف جزئی بین چگالی یک نقطه داده نرمال با همسایه‌هایش از بین رفته و به اشتباه به عنوان داده پرت تشخیص داده نشود و در عین حال، تخمین کمتر از مقدار واقعی چگالی در نقاط داده پرت، منجر به برجسته‌شدن این نقاط داده گردد. در پایان با آزمایش‌های تجربی روی چندین دادگان دنیای واقعی، الگوریتم پیشنهادی تشخیص داده پرت زیرفضای مبتنی بر آنتروپی محلی با چند تکنیک تشخیص داده پرت بر حسب دقت تشخیص مقایسه شده است. نتایج تجربی نشان می‌دهد که الگوریتم پیشنهادی مبتنی بر معیار آنتروپی محلی و روش پیشنهادی امتیازدهی داده پرت توانسته است به دقت بالایی جهت تشخیص داده پرت دست یابند. تفاصيل المقالة