علي رغم برخورداري از خواص (HTPB) پلي بوتا دي ان با انتهاي هيدروکسيل فيزيکي و مکانيکي مناسب، رزينی خنثي به شمار مي رود که به دليل پايين بودن انرژي کل خروجي ترکيب، منجر به کاهش کارايي سامانه موشکي مي شود. هدف ما در اين پژوهش يافتن فرمول بندی است که بتواند انرژي کل خروجي ترکيب را بالا ببرد بدون آن که منجر به کاهش کارايي آن بشود. موثرترين روش، به کار بردن پیونددهنده هاي پرانرژي است که در ساخت مواد منفجره کارامد و پيشرانه هاي موشکي پيشرفته کاربرد دارد. يک روش محتمل، افزودن گروه هاي عاملي پرانرژي است که منجر به افزايش آنتالپي تشکيل فرمول بندی و بهبود موازنه HTPB به HTPB کل اکسيژن مي شود. در اين پژوهش ابتدا روش سنتز و خواص انواع رزين پرانرژي نیترات دار شده بيان مي شود و سپس خواص پيشرانه بر پايه آن مورد نیترات دار شده مي تواند در HTPB بررسي قرار م يگيرد. نتايج نشان مي دهد که مسير انبوه سازي مقياس توليد و ارزيابي با همکاري صنعت قرار بگيرد، چراکه اين ماده از طريق مواد اوليه کم هزينه به راحتي در مقياس بزرگ قابل توليد است و خواص مطلوبي را براي استفاده به عنوان پیونددهنده در فرمو لبندی هاي پيشرانه با عملکرد بالا و آسيب پذيري پايين نشان مي دهد. تفاصيل المقالة

عمر کاربری کامپوزیت پر انرژی نقش تعیین‌کننده‌ای در سهولت فرآیند تولید و کیفیت خواص نهایی محصول دارد. دو پارامتر موثر در تعیین عمر کاربری غلظت عامل پخت (نسبت NCO/OH) و مقدار کاتالیست پخت می‌باشد. در این مقاله اثر مقادیر مختلف کاتالیست پخت و مقادیر مختلف R (نسبت NCO/OH) بر عمر کاربری کامپوزیت پر انرژی بر پایه HTPB از مراجع علمی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. بررسی‌های انجام شده در این کار نشان داد با افزایش مقدار کاتالیست پخت؛ سرعت افزایش ویسکوزیته کامپوزیت پر انرژی بیش تر می شود. همچنین با افزایش مقدار R از 8/0 تا ۱ سرعت افزایش ویسکوزیته زیاد می شود و مقدار عمر کاربری کاهش می‌یابد. نکته جالب آنکه با افزایش بیشتر R، از 1 تا 1/1 سرعت افزایش ویسکوزیته نسبت به 1 R= برخلاف انتظار کاهش و عمر کاربری افزایش می یابد. کامپوزیت پر انرژی برپایه عامل پخت IPDI دارای دو مرحله مجزای افزایش ویسکوزیته و با دو ثابت سرعت متفاوت می‌باشد. این امر به حضور دو نوع گروه ایزوسیانات با واکنش‌پذیری متفاوت در ساختار مولکولی این عامل پخت نسبت داده می‌شود. در این مطالعه اثر کاتالیست های پخت DBTDL، FeAA، TEB و TECH بر عمر کاربری کامپوزیت پر انرژی برپایه HTPB بررسی و با یکدیگر مقایسه شده است. همچنین از طریق معادلات کسینجر و اوزاوا ، مقدار انرژی فعال سازی در سیستم های با انواع کاتالیست پخت قابل ارزیابی و مقایسه است. براین اساس، در بین کاتالیست های پخت مورد بررسی، DBTDL دارای کم ترین میزان انرژی فعال سازی است و در نتیجه سرعت پخت پلی یورتان را به میزان بیش تری افزایش می دهد و عمرکاربری آن کم تر می باشد. همچنین با توجه به مطالعات صورت گرفته، برای دستیابی به پخت مناسب سیستم های پلی‌یورتان و داشتن عمرکاربری مناسب، مقدار R برابر با 1 پیشنهاد می‌شود. تفاصيل المقالة