فناوری اطلاعات و ارتباطات نقش مهمی در تسریع رشد اقتصادی به ویژه در عصر حاضر که عصر اینترنت و ارتباطات مخابراتی موبایل است ایفا می کند. با توجه به سیر صعودی به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشورهای دنیا، این بخش از اقتصاد توجه زیادی می طلبد. سیاست‌های بهبود‌یافته به واسطه تاثیر بخش فناوری ‌اطلاعات‌ و ‌ارتباطات در اقتصاد یکی از برنامه‌های برتر دولت‌ها در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه است. بررسی ادبیات نشان می‌دهد پژوهش‌های اندکی با رویکرد سیستمی به بررسی نقش فناوری ‌اطلاعات ‌و ارتباطات در رشد تولید ناخالص داخلی پرداخته‌اند و نحوه تاثیر متغیرهای مختلف بر نقش فناوری‌ اطلاعات‌ و ارتباطات به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. پژوهش حاضر با رویکرد سیستمی و با استفاده از روش پویایی شناسی سیستم روابط متقابل متغیرهای فناوری اطلاعات و ارتباطات از جمله دسترسی به فاوا، توسعه فاوا، کاربری فاوا و غیره با متغیرهای کلان اقتصادی نظیر تولید ناخالص داخلی، بهره‌وری کل عوامل تولید، سرمایه فاوا، سهم ارزش افزوده فاوا از تولید ناخالص داخلی و غیره را مورد بررسی قرار داده و مدل مفهومی نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در رشد تولید ناخالص داخلی را ارائه می‌دهد. هدف از این پژوهش بهبود درک سیاستگذاران از ایفای نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در رشد تولید ناخالص داخلی در برنامه ریزی‌های کلان کشور است. مدل کیفی طراحی شده در این پژوهش می تواند مبنای پژوهش کمی آتی و شبیه سازی ریاضی با رویکرد سیستمی به فناوری اطلاعات و ارتباطات و تولید ناخالص داخلی قرار ‌گیرد. تفاصيل المقالة