پژوهش حاضر باهدف فراترکیب ادبیات گسترده در مورد ارتقاء مزیت‏رقابتی کسب‏وکارها از طریق آموزش‏عالی انجام گرفته تا چارچوب جامعی از نقش آموزش‏عالی در ارتقاء مزیت‏رقابتی کسب‏وکارها ارائه نماید. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی است و با روش کیفی فراترکیب یا سنتز پژوهی انجام شده است. جامعه آماری، کلیه مطالعات انجام شده در بازه زمانی 1991– 2018 است. در زمینه موضوع مورد نظر 150 پژوهش ارزیابی و در نهایت 28 مقاله به صورت هدفمند انتخاب گردید، پس از تحلیل محتوا و ترکیب ادبیات مربوطه با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی در مجموع 200 کد، 82 مفهوم و 17مولفه کلیدی طی فرایند جست‏وجو و ترکیب نظام‏مند انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبار آن از طریق آزمون معادلات ساختاری تأیید گردید. نتایج تحلیل نشان داد مهمترین مولفه‏های کلیدی جامعه یادگیری، محیط سیاسی، محیط اقتصادی، محیط حقوقی، تولید دانش، سرمایه انسانی، تحقیقات، فناوری اطلاعات ، سرمایه اجتماعی، اجرای قراردادها، نظام مالیات، رژیم نهادی، جذب دانش، حکمرانی خوب، بهره‏وری کل نهاده‏ها، کیفیت محصولات، نوآوری است که در سه رده عوامل زمینه‏ای، میانی و مستقل دسته‏بندی شدند و در نهایت پس از طی 6 مرحله پژوهش الگوی ارتقاء مزیت‏رقابتی کسب‏وکارها از طریق آموزش‏عالی ارائه گردید. مراکز آموزش‏عالی رقابت‏پذیر در بستری از جامعه یادگیری پویا، نظام اقتصادی آزاد و نظام سیاسی مردم سالار، از طریق کمک به تولید دانش، انباشت سرمایه انسانی، انباشت سرمایه اجتماعی و تعاملات نوآورانه با صنعت، دولت و جامعه مدنی، به ارتقاء مزیت‏رقابتی و رقابت‏پذیری کسب‏وکارها کمک می‏کنند. تفاصيل المقالة

پژوﻫش حاضر با ﻫدف طراحي الگوي آموزش راهبردی و تبیین نقش آن در توسعه منابع انسانی انجام شده است. اين پژوﻫش از نوع تحقيقات كاربردي مي باشد كه از روش آميخته از نوع اكتشافي به عنوان روش پژوﻫش استفاده كرده است. جامعه آماری در بخش کیفی27 نفر و کمی 400 نفر از متخصصان حوزه آموزش و توسعه منابع انسانی و استراتژی گروه خودروسازی سایپا به عنوان مشارکت کننده استفاده شده است.از روش نمونه گیری هدفمند در بخش کیفی و تصادفی طبقه ای در بخش کمی استفاده شده است . ابزار جمع آوري داده ها در بخش کیفی شامل مصاحبه نيمه ساختاريافته و در بخش كمي شامل پرسشنامه محقق ساخته بود. براي تجـزيه و تحليل داده ﻫا در بخش كیفی از نرم افزار excel و كمي از نرم افزار AMOS و 19SPSS استفاده شد. روش تجزيه و تحليل داده ﻫا در بخش كيفي شامل روش داده بنياد (كدگذاري باز، محوري و انتخابي)در بخش کمی از روش تحليل مسير، ﻫمبستگي پيرسون و تحلیل عاملی استفاده شده است. نتايج اين پژوﻫش در بخش كيفي منجر به شكل گيري الگوي آموزش راهبردی با هدف توسعه منابع انسانی در گروه خودرو سازی سایپا شد و در بخش كمي تاثیر الگوی آموزش راهبردی در تبین توسعه منابع انسانی مورد بررسي قرار گرفت كه نتايج آن حاكي از تأثير مثبت الگوي آموزش راهبردی بر توسعه منابع انساني بود. يافته ﻫاي اين پژوﻫش مي تواند دﻻلت ﻫاي كاربردي و عملياتي در راستاي توسعه منابع انساني در گروه خودرو سازی سایپا ارائه دﻫد. تفاصيل المقالة