هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودشیفتگی اعضای هیئت مدیره، مدیرعامل و عضو مالی غیرموظف هیئت مدیره با هزینه های نظارت بر عملکرد آنها می باشد. به لحاظ نظری شرکت های دارای مدیران خودشیفته در مقایسه با سایر شرکت ها، ریسک ذاتی و ریسک کنترل بالاتری دارند. بنابراین حسابرسان برای حفظ سطح قابل قبول ریسک حسابرسی هنگام مواجه شدن با چنین شرکت هایی، باید کار بیشتری انجام دهند، و درنهایت حق الزحمه بیشتری مطالبه نمایند. برای اندازه گیری خودشیفتگی از معیار اندازه ی امضاء مدیران استفاده می شود. در این راستا، تعداد 101 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 8 ساله طی سال های 1396-1388 بررسی می شود. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین خودشیفتگی اعضای هیئت مدیره با حق الزحمه حسابرسی رابطه معناداری وجود دارد. اما رابطه خودشیفتگی مدیرعامل و عضو مالی غیرموظف هیئت مدیره با حق الزحمه حسابرسی معنادار نمی باشد. این اولین پژوهشی است که رابطه بین خودشیفتگی مدیران و حق الزحمه حسابرسی را در یک بازار نوظهور به صورت تجربی آزمون می کند. همچنین این پژوهش برای اولین بار به بررسی پیامدهای خودشیفتگی اعضای هیئت مدیره و عضومالی غیرموظف هیئت مدیره در زمینه حق الزحمه حسابرسی می پردازد. تفاصيل المقالة