در اين مقاله، بحث مديريت دانش و تحقيق و توسعه در شركت‌هاي صنعتي و توليدي بسيار كم و محدود بيان می شود، بنابراين ضرورت مطالعه بيشتر در اين حوزه وجود دارد. در ايران اولين بار است كه تحقيقي بدين شكل صورت می گيرد. هدف از اين مقاله، ارائه مدلي است كه سبب بهبود واحد تحقيق و توسعه به وسيله مديريت دانش شود. در ابتدا به بررسي ادبيات موضوع پرداخته و پس از مشورت با كارشناسان، اساتيد دانشگاهي و بررسي ويژگي‌هاي شركت از ميان مدل‌هاي موجود دو مدل مناسب انتخاب می-شود. در ادامه دو پرسشنامه (عمومي و تخصصي) با نظر خبرگان و اساتيد دانشگاه طراحي می شود. در ابتدا فرضيه‌هاي تحقيق مورد بررسي قرار گرفته و سپس برای اولويت‌بندي عوامل و تكنولوژي‌هاي واحد تحقيق و توسعه از روش فرآيند تحليلی سلسله مراتبی استفاده می شود. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه بيشترين تاثيرگذاري بر تكنولوژي آموزشي مي‌باشند. تفاصيل المقالة