تحولات سریع محیط کسب وکار،گسترده شدن زنجیره های تامین درسطح جهانی وپیچیدگی روابط میان اعضاء زنجیره ،احتمال وقوع حوادث و ریسک را بالا برده و آسیب پذیری بیشترزنجیره تامین شرکتها را در پی داشته است که نتیجه آن افزایش وقفه در تولید یا ارائه خدمت به مشتریان می باشد. این روند، بکارگیری روش های نوین مدیریت ریسک را ضروری می سازد. هدف این تحقیق، مدیریت ریسک زنجیره تامین با استفاده از شناسایی مهمترین نقاط آسیب زا و ارائه موثرترین توانمندی ها جهت مواجه با آنها می باشد. برای این منظور ابتدا نقاط آسیب زای شرکت تولیدی" الف " با استفاده از روش تاپسیس فازی اولویت بندی شد و در مرحله بعد با استفاده از روش دلفی توانمندی های مناسب برای مواجه با آنها معرفی می شوند. نتایج نهایی پژوهش حاکی از آن است که مهمترین نقاط آسیب زای شرکت " الف"، عوامل بیرونی و محدودیت درمنبع یابی هستند.بنابراین شرکت باید با انتخاب مجموعه ای مناسب ازتوانمندی ها، جهت مدیریت موثر ریسک برنامه ریزی نماید. تفاصيل المقالة