سازمان‌های طلایه‌دار در تلاش مستمر و فزاینده برای کسب مزیت‌های راهبردی، موضوع نوآوری را از جهات گوناگون مورد توجه قرار داده و برای نیل به آن از اهرم‌های گوناگون سود می‌جویند. در این میان، اثرات مستقیم و غیرمستقیم سبک رهبری تحول‌آفرین توجه صاحب‌نظران زیادی را به خود جلب نموده است. از این منظر مقاله حاضر درصدد است تا تأثیر مستقیم سبک رهبری تحول‌آفرین بر نوآوری سازمانی را در عرصه شرکت‌های خصوصی فناوری‌محور مستقر در شهر تهران بررسی نموده و در مقایسه با اثر غیرمستقیم این سبک از طریق متغیرهای فرهنگ انطباق‌پذیر و تأمین نیازهای برتر کارکنان به مدل مطلوب خود دست یابد. نتایج حاصل از مدل‌یابی معادلات ساختاری بر پایه داده‌های گردآوری شده از جامعه هدف حاکی از آن است که سبک رهبری تحول‌آفرین تأثیر مستقیم بر نوآوری سازمانی نداشته بلکه به طور غیرمستقیم و از طریق اشاعه فرهنگ انطباق‌پذیر و تأمین نیازهای برتر کارکنان بر نوآوری سازمانی در جامعه هدف اثرگذار است. تفاصيل المقالة