پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی آموزش‌های قبل از ازدواج به روش برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی و ‏رویکرد چندبعدی بومی‌نگر بر باورهای ناکارامد زوجی در افراد متقاضی ازدواج انجام شد. روش پژوهش حاضر از ‏نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه گواه است. ‏جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه افراد متقاضی ازدواج شهر اراک در سال 1399 بود که از تاریخ 20/01/1399 ‏تا 20/03/ 1399 جهت دریافت مشاوره قبل از ازدواج به کانون زندگی پایدار مراجعه کردند واز بین آنان تعداد 60 نفر ‏به صورت دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی (20 نفر)، ‏گروه آموزشی بومی‌نگر (20 نفر) و گروه گواه (20 نفر) قرار گرفتند. در این مطالعه، بیماران ‏OCD‏, بیماران دچار ‏اختلالات اضطرابی و خلقی، افراد دچار اعتیاد، اختلال شخصیت مرزی و دمانس وارد مطالعه نشدند و صرفاً افرادی ‏وارد مطالعه شدند که فاقد اختلالات روانپزشکی هستند. در این مطالعه، محتوای‎ ‎جلسه های‎ ‎آموزش قبل از ازدواج با‎ ‎تکیه‎ ‎بر‎ ‎اصول‎ ‎و‎ ‎فنون‎ ‎برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی (‏PICK‏)‏‎ ‎به صورت هفتگی دو جلسه 90 دقیقه‌ای‎ ‎و آموزش ‏چندبعدی بومی‌نگر به صورت 10 جلسه 40 دقیقه‌ای انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه باورهاي‎ ‎ارتباطی ‏ایدلسن‎ ‎و‎ ‎اپستین‎ ‎‏(1982) بود و برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس با استفاده از نرم‌افزار ‏SPSS‏ نسخه 22 ‏استفاده شد. براساس نتایج، بین اثربخشی آموزش‌های قبل از ازدواج به روش برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی و ‏رویکرد چندبعدی بومی‌نگر بر باورهای ارتباطی در دو باور مربوط به باور توقع ذهن خوانی و باور به عدم تغییر همسر ‏معنادار بود. ‏ تفاصيل المقالة