هدف پژوهش حاضر، مدل يابي رابطة ساختاري امنيت و شادکامي اجتماعي با نقش واسطه اي سرمايه هاي روانشناختي بود و از لحاظ هدف کاربردي و از نظر روش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعة آماري شامل کليه افرادي که سن آنها در دامنة 65-15 سال در منطقة 4 شهر اهواز مي باشد که با استفاده از جدول کرجسي و مورگان تعداد 404 نفر بر اساس نمونه گيري خوشه اي تصادفي به عنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند. گردآوري داده هاي تحقيق با استفاده از پرسشنامه هاي امنيت اجتماعي و سرماية روانشناختي و شادکامي آکسفورد، صورت گرفت. تجزيه و تحليل داده ها در اين پژوهش با روش تحليل مسير از نوع مدل يابي معادلات ساختاري انجام شد. يافته هاي مرحلة تدوين مدل نشان داد شاخص هاي برازش مدل، مناسب ميباشند. مطابق با اين مدل، ارتباط غيرمستقيم امنيت اجتماعي به شادکامي اجتماعي از طريق سرماية روانشناختي 0/25=β در سطح معني داري 0/05≥p معني دار بود. همچنين نتايج نشان داد که امنيت اجتماعي بر شادکامي اجتماعي (0/46=β، 0/01≥p)، سرماية روانشناختي بر شادکامي اجتماعي (0/32=β، 0/05≥p) و امنيت اجتماعي بر سرمايه روانشناختي(0/27=β، 0/05≥p) اثرمستقيم داشت. درمجموع امنيت اجتماعي به واسطة سرمايه هاي روانشناختي به عنوان يک ميانجي با نفوذ ميتواند بر شادکامي اجتماعي تأثيرگذار باشد. تفاصيل المقالة