پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطة بين امنيت­ رواني، حمايت اجتماعي و تاب­ آوري با بروز اختلال تنيدگي پس از سانحه بود. بدين منظور 130 دانش آموز از دبيرستان هاي دخترانه و پسرانه شهر سرپل­ ذهاب به شيوة نمونه ­گيري در دسترس و متناسب با سهم جمعيتي هرناحيه به ­عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و ابزار پژوهش شامل سياهه­ امنيت­ رواني امين ­پور برگرفته از مازلو، زمينه يابي حمايت اجتماعي شربورن و استوارت، مقياس تاب­ آوري کونور و ديويدسون و مقياس تجديدنظرشده تأثيرحوادث وايس و­ مارمر بود. داده ­ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شد. نتايج نشان­ داد که بين امنيت رواني با اختلال تنيدگي پس از سانحه، بين حمايت اجتماعي با اختلال تنيدگي پس از سانحه و همچنين بين تاب­ آوري با اختلال تنيدگي پس از سانحه رابطه منفي و معني­ دار وجود دارد. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ویژگی‌های فرزند (مشکلات رفتاری و مهارت‌های اجتماعی) با بهزیستی روانشناختی مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی با نقش میانجیگر ذهن‌آگاهی مادر انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی‌ـ همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دارای کم‌توانی ذهنی مدارس ابتدایی کم‌توانی ذهنی استان گلستان، در سال تحصیلی 99ـ1398، و مادران آن‌ها بودند. 298 دانش‌آموز با نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارتنداز: پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان راتر (1967)، مقیاس مهارت¬هاي اجتماعی ماتسون (1983)، پرسشنامه پنج‌وجهی ذهن‌آگاهی (2006) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1980). داده‌ها با آمار توصیفی، آزمون¬ همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای آماری SPSS23 و AMOS23 تحلیل شدند. نتایج حاکی از همبستگی مثبت معناداری بین مهارت‌های اجتماعی و ذهن¬آگاهی با بهزیستی روانشناختی بود. همچنین بین مشکلات رفتاری با بهزیستی روانشناختی همبستگی منفی معناداری وجود داشت. بعلاوه نقش میانجی ذهن‌آگاهی در رابطه ویژگی‏های فرزند (مشکلات رفتاری و مهارت¬های اجتماعی) با بهزیستی روانشناختی مورد تأیید قرار گرفت (01/0>P). از یافته‌های پژوهش چنین استنباط می¬شود که با کاهش مشکلات رفتاری و افزایش مهارت¬های اجتماعی دانش‌آموزان در مدراس می¬توان زمینه بهبود بهزیستی روانشناختی مادران آن‌ها را ایجاد نمود. تفاصيل المقالة