صنعت پوشاک یکی از صنایع مهم و رو به رشد در کشور است که جا دارد علاوه بر بازار داخلی در بازارهای صادراتی نیز رشد پیدا کند. همچنین ارزيابي عملکرد يک ابزار حياتي براي دستيابي به بهبودهاي اساسي در صنعت بوده و در مدیریت منابع سازمانی حائز اهمیت است. بر این اساس پژوهش حاضر درصدد است تا ضمن یافتن عوامل مهم و تأثیرگذار در صنعت پوشاک، ارتباط بین این عوامل و ارجحیت آن‌ها نسبت به هم را مشخص نماید. برای این کار ابتدا 35 عامل توسط مرور ادبیات استخراج شد و با استفاده از پرسشنامه و نظرسنجی از خبرگان، این عوامل پالایش شد و براساس روش فریدمن 16 عامل به‌عنوان عوامل اصلی شناسایی گردید. سپس به‌وسیله‌ی روش ISM روابط علی و معلولی و میزان اهمیت عوامل معین شد. در پایان با استفاده از تحلیل MICMAC قدرت نفوذ و وابستگی عوامل مشخص گردید. مدل ISM نشان داد که عوامل "کیفیت طراحی"، "برنامه‌ریزی" و "آموزش کاربردی در جهت افزایش صادرات" بیش‌ترین تأثیرگذاری را دارند و به‌مانند زیربنا برای مدل عمل می‌کنند و همچنین عوامل "معرفی محصول جدید"، "ارتقای برند"، "افزایش سطح سفارشی‌سازی"، "بازاریابی"، "حضور مؤثر در بازارهای بین‌المللی" و "تأمین مالی" در بالاترین سطح مدل قرار گرفته‌اند و از عوامل دیگر تأثیر می‌پذیرند. تحلیل MICMAC نشان داد که "کیفیت طراحی"، "کیفیت انطباق"، "برنامه‌ریزی" و "آموزش کاربردی در جهت افزایش صادرات"؛ دارای قدرت نفوذ بالا و وابستگی کم هستند؛ در نتیجه این عوامل، در صنعت پوشاک با رویکرد صادراتی محرک و برانگیزنده به شمار می‌روند و باید در اولویت سازمان قرار گیرند. تفاصيل المقالة